ارتباط میان بیان تست ناپایداری میکروساتلایت (MSI) با یافته‌های کلینیکوپاتولوژیکی بیماران کانسر کولورکتال

Abstract

مطالعات نشان داده است که چندین مکانیسم مولکولی در ایجاد تومورهای CRC دخیل هستند که از این میان ناپایداری میکروساتلایت‌ها (Microsatellite instability) (MSI) در 15 درصد موارد دیده می‌شود. هدف از انجام این مطالعه بررسی ارتباط میان بیان تست ناپایداری میکروساتلایت (MSI) با یافته‌های کلینیکوپاتولوژیکی بیماران کانسر کولورکتال بود. روش کار: 80 بیمار با تشخیص قطعی کنسر کولورکتال وارد مطالعه شدند. فاکتورهای تست MSI شامل CEA، PMS2، MLH1، MSH2 و MSH6 به روش ایمونوهیستوشیمی ارزیابی شد. بیماران به سه دسته بیماران با MSI بالا (MSI-H)، MSI پایین (MSI-L) و میکروساتلایت پایدار (MSS) تقسیم شدند و ارتباط بین سن بیماران، نوع و محل تومور با تست MSI مورد ارزیابی قرار گرفت. یافته‌ها: متوسط سن و جنسیت بیماران در گروه‌های مختلف مطالعه تفاوت معنی‌داری با یکدیگر نداشت. 8 (10%) نفر از بیماران از نظر MSH2، 3 (3.8%) نفر از نظر MSH6، 7 (8.8%) نفر از نظر PMS2 و 8 (10%) نفر از نظر MLH1 مثبت بودند. تفاوت معنی‌داری از نظر محل تومور، استیج بیماری، TNM بیماری، محل متاستاز در موارد متاستاز مثبت، مثبت بودن از نظر PD-L1 و تمایز تومور بین گروه‌های مطالعه وجود نداشت. بیماران در گروه‌های MSI-H، MSI-L و MSS تفاوت معنی‌داری با یکدیگر نداشتند. بر اساس نمودار کاپلان-مایر متوسط بقا در بین بیماران MSI-H با MSI-L و MSS تفاوتی نداشت. عوامل مرگ شامل بدخیمی، ICH و عوارض جراحی بود.