بررسي علل عود رتينوپاتي نوزادان نارس به دنبال تزريق داخل ويتره آواستين

Abstract

رتينوپاتي نوزادان نارس يکي از اختلالات پروليفراتيو در تکامل رتين مي باشد. تزريق داخل ويتره آواستين (Bevacizumab) يکي از درمان هاي ROP است که با مزاياي بسياري همراه است. مطالعه حاضر با هدف تعيين علل عود رتينوپاتي نوزادان نارس به دنبال تزريق داخل ويتره آواستين در بيمارستان نيکوکاري تبريز انجام شد. نارس روش کار و مواد : مطالعه حاضر مقطعي- تحليلي مي باشد. در اين مطالعه 392 چشم از نوزادان مبتلا به ROP تحت درمان با تزريق داخل ويتره بواسيزوماب (328 چشم با بهبودي کامل و64 چشم با عود) از نظر عوامل خطر عود با يکديگر مقايسه شدند. پيگيري بيماران به مدت يک سال بوده است. يافته ها : فراواني عود 7/16 درصد (64 چشم) از 392 چشم گزارش شده است. کمتر بودن ميانگين وزن هنگام تولد (03/0 = P value)، کمتر بودن سن حاملگي (04/0 = P value)، بالاتر بودن نیاز به اکسيژن تراپي (001/0>p value )، بیشتر بودن مدت زمان اکسيژن تراپي بعد از تزريق ( 001/0>P )، نوع تغذيه (04/0 = P value)، زون اولیه بیماری (Zone I) (02/0 = P value)، کمتر بودن ميانگين سن تزريق بواسيزوماب ( 001/0 = P value) از عوامل خطر مهم مورد بررسی بودند. از 64 چشم با عود ROP ،6 چشم دچار Macula dragging و 4 مورد دچار مراحل4 و 5 بیماری شدند.