مقایسه دو داروی ترانگزامیک اسید و دکسمدتومیدین در کنترل خونریزی حین عمل جراحی تعبیه کونچر فمور بیماران ترومایی با سابقه بیماری های قلبی: یک کارآزمایی بالینی تصادفی شده

Abstract

با توجه به اینکه بیماران ترومایی که دارای سابقه بیماری های قلبی هستند در حین تعبیه کونچر فمور به دلیل خونریزی در معرض افزایش خونریزی و ناپایداری وضعیت همودینامیک هستند، اقدامات پیشگیرانه از خونریزی باید مد نظر قرار گیرد؛ لذا هدف از مطالعه حاضر مقایسه دو داروی ترانگزامیک اسید و دکسمدتومیدین در کنترل خونریزی حین عمل جراحی تعبیه کونچر فمور بیماران ترومایی با سابقه بیماری های قلبی می باشد. روش کار: این مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی می باشد که در سال 1400 با مشارکت بیماران کاندید تعبیه کونچر فمور انجام شد. تعداد 120 بیمار دارای بیماری های قلبی وارد این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی شده و دو سو کور شدند؛ بیماران به دو گروه تقسیم شدند. بیماران گروه دکسمدتومدین به میزان نیم میکروگرم بر کیلوگرم در ساعت انفوزیون دریافت نمودند. این دارو در سرنگ 50 سی سی رقیق شده و انفوزیون شد. بیماران گروه ترانگزامیک اسید نیز 20 میلی گرم بر کیلوگرم از دارو را قبل از برش جراحی دریافت نمودند؛ میزان خونریزی، حجم خونریزی، تعداد کیسه های خون دریافتی و تغییرات هموگلوبین بین دو گروه مقایسه شدند. یافته ها : میانگین خونریزی حین عمل و پس از عمل به طور غیر معنی داری در گروه دکسمدتومیدین بیشتر از گروه ترانگزامیک است؛ میزان ترانسفوزیون حین و بعد از عمل در دو گروه مورد مطالعه تفاوت معنی داری نداشت. میانگین میزان پلاکت قبل از عمل و پس از عمل در گروه دکسمدتومیدین با میزان پلاکت در گروه ترانگزامیک تفاوتی ندارد. میانگین هموگلوبین بعد از عمل به طور غیرمعنی داری در گروه ترانگزامیک بیشتر از گروه دکسمدتومیدین است. میانگین میزان HCT صبح روز بعد از عمل در hr24 اول بعد از عمل (بین hr24-16 اول بعد از عمل) به طور غیرمعنی داری در گروه ترانگزامیک بیشتر از گروه دکسمدتومیدین است. میانگین فیبرینوژن بعد از عمل به طور غیر معنی داری در گروه ترانگزامیک بیشتر از گروه دکسمدتومیدین است. رضایت جراح به طور غیرمعنی داری در گروه ترانگزامیک بیشتر از گروه دکسمدتومیدین است.