Show simple item record

dc.contributor.advisorواعظی, مریم
dc.contributor.advisorموسوی, زهرا
dc.contributor.authorخمسه لوئی, فهیمه
dc.date.accessioned2024-04-16T06:50:47Z
dc.date.available2024-04-16T06:50:47Z
dc.date.issued1402en_US
dc.identifier.urihttps://dspace.tbzmed.ac.ir:443/xmlui/handle/123456789/70511
dc.description.abstractدوره پری ناتال یک دوره تحول بزرگ در زندگی یک زن است و زنان طیف وسیعی از احساسات را تجربه می کنند. برای بسیاری از زنان، احساس نگرانی و استرس به خودی خود برطرف می شود. اما در برخی از زنان می توانند علایم مشکلات جدی سلامت روانی را ایجاد کنند. مسائل مربوط به سلامت روان در دوران بارداری نه تنها بر روی خود زنان تأثیر بسزایی دارد، بلکه بر سلامتی و تندرستی نوزاد وی و سایر اعضای خانواده نیز موثر است. متخصصان بهداشت (از جمله ماما، متخصص زنان و زایمان و پزشکان عمومی) در دوران بارداری زنان باید ارزیابی های حساسی را انجام دهند و نیازها و ترجیحات فردی زن را در نظر بگیرند. تخمین زده می شود که حداقل از هر ده زن یک نفر در دوران بارداری دچار افسردگی، اضطراب و یا هر دو خواهد شد. افزایش شیوع اختلالات روانی پری ناتال در میان زنان در کشورهای کم درآمد و با درآمد متوسط نیاز به توجه دارد ، به ویژه ایجاد شواهد با کیفیت بالا که بر اساس آن ها بتوان رویه و سیاست هایی را پایه گذاری کرد. با توجه به اهمیت سلامت روان دوره پری ناتال در زنان باردار و تعداد اندک مطالعات انجام شده در این زمینه به ویژه در کشور ما مطالعه حاضر با هدف " ارزیابی روانی اجتماعی زنان باردار مراجعه کننده به بیمارستان آموزشی الزهرا-یک پروژه اجرایی عملکردی" طراحی شده است. مواد و روش ها: در این پروژه ی پیاده سازی شواهد از ابزار Practical Application to Clinical Evidence System موسسه جوآنا بریگز (JBI PACES)و Getting Resarch into Practice (GRiP ) استفاده گردید. چارچوب PACES JBI و GRiP برای ارتقا مراقبت های بهداشتی مبتنی بر شواهد شامل سه مرحله فعالیت است: 1 .ایجاد یک تیم برای پروژه و انجام یک بررسی پایه بر اساس معیارهای مبتنی بر شواهد. 2 .تأمل در نتایج بررسی پایه و طراحی و اجرای استراتژی ها برای رفع عدم انطباق موجود در بررسی پایه که توسط چارچوب GRiP JBI اطلاع داده شده است. 3 .انجام یک بررسی پیگیری برای ارزیابی نتایج مداخالت انجام شده برای بهبود عمل و شناسایی موارد عملی آینده که باید در بررسی های بعدی پرداخته شود. یافته ها: نتایج ارزیابی پایه نشان داد که میزان انطباق در دو معیار 4 و 5 زیر 50% بود که نشان دهنده انطباق ضعیف با شواهد موجودی می باشد پس از اجرای طرح هایی برای رفع موانع و استفاده از استراتژی ها و برنامه های آموزشی شاهد افزایش انطباق در تمامی 5 معیار بودیم که در معیار اول از سطح متوسط قابل قبول شاهد افزایش انطباق بودیم (19/32 و 9/15 به 9/75%) .en_US
dc.language.isofaen_US
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی تبریز، دانشکده پزشکیen_US
dc.subjectسلامت روانen_US
dc.subjectبارداریen_US
dc.subjectافسردگیen_US
dc.subjectممیزی بالینیen_US
dc.subjectارزیابیen_US
dc.titleارزیابی روانی اجتماعی زنان باردار مراجعه کننده به بیمارستان آموزشی الزهراen_US
dc.typeThesisen_US
dc.contributor.supervisorرنجبر, فاطمه
dc.identifier.docno6011479en_US
dc.identifier.callno11479en_US
dc.description.disciplineروانپزشکیen_US
dc.description.degreeدکترای تخصصیen_US


Files in this item

Thumbnail

This item appears in the following Collection(s)

Show simple item record