بررسي میزان كارآمدي تركیب شیت سلولي- نانوفایبر در بازسازي ضایعه استخواني جمجمه رت

Abstract

مقدمه: با توجه به نرخ نسبتا بالای آسیب های استخواني در نواحي جمجمه، فک و صورت به دلایل مختلفي (همچون انواع حوادث، انواع بیماری ها و مشكلات مادرزادی)، بازسازی بافت استخوان به منظور بازگرداني عملكرد بافتي، بهبود کیفیت زندگي، مسائل زیبایي و ظاهری همواره مورد توجه پژوهشگران و جراحان بوده است. استراتژی های برپایه زیست مواد و سلول جهت القای بازسازی استخوان مورد نیاز ميباشند. هدف: هدف مطالعه حاضر، استفاده از صفحه سلول های بنیادی مزانشیمي مشتق از بافت چربي ( ،)AD-MSCنانوالیاف پليکاپرولاکتون ( )PCLو ژلفوم ژلاتیني جهت بازسازی نقایص استخواني جمجمه موش صحرائي ميباشد. مواد و روش ها: نقایص استخواني با استفاده از ترفاین (قطر 8میلیمتر) بر روی جمجمه موش های صحرائي ایجاد شد. سپس حیوانات بصورت تصادفي در گروه های مطالعاتي شامل کنترل (نقص خالي)، ژلفوم، ژلفوم/نانوالیاف ،PCLژلفوم/صفحه سلولي و ژلفوم/نانوالیاف/PCLصفحه سلولي AD-MSCتوزیع شدند (هر گروه شامل سه سر حیوان.) حیوانات پس از طي دوره مراقبت سه ماهه، مرگ آسان را تجربه نموده و میزان بازسازی استخوان جدید با روش های رادیومورفولوژی و بافت شناسي مورد بررسي قرار گرفت. نتایج: تمام گروه های مطالعاتي کم و بیش میزاني از بازسازی را نشان دادند اما حجم استخوان جدید در گروه های دریافت کننده صفحه سلولي بطور معناداری بیش از سایرین بود (.)p<0.05 طبق داده های به دست آمده، پر شدن ناحیه نقص با ترکیب ژلفوم/نانوالیاف /PCLصفحه سلولي‌‌ AD-MSCمنجر به افزایش ضخامت استخوان جدید، نرخ بالاتر حجم استخوان جدید نسبت به حجم کل استخوان( )BV/TVو شاخص هانسفیلد ( )HUبالاتر شد که در نتیجه میزان بالاتری1 از نقص توسط استخوان جدید بازسازی شد. به علاوه بافت همبندِ درحال استخواني شدن با الگوی چروکیده نیز در این گروه مشاهده گردید. نتیجه گیري: مطالعه حاضر نشان داد که صفحه سلولي در هر بستری مي تواند استخوان سازی را بهبود بخشد و امكان بازسازی نقایص استخواني جمجمه را فراهم نماید