مرور سیستماتیک و متاآنالیز تکنیک‌های جراحی مورد استفاده در درمان آترزی مری با گپ طولانی

Abstract

مدیریت بیماران مبتلا به آترزی مری با گپ طولانی (LGEA) از طریق جراحی یک کار پیچیده است و تکنیکهای مختلفی برای درمان این بیماران پیشنهاد شده‌اند. با توجه به نرخ بالای مرگ‌ومیر و عوارض بعد از عمل در این جمعیت، بسیار مهم است که بهترین تکنیک را با نهایت دقت انتخاب کنیم تا عوارض را به حداقل برسانیم و از یک نتیجه بلندمدت مثبت اطمینان حاصل کنیم. در این مطالعه به جمع‌آوری یک مرور سیستماتیک از مقالات و مطالعات موجود و متاآنالیز نتایج ارزیابی تکنیک‌های استاندارد برای درمان LGEA، پرداختیم تا تصویری جامع از پیامدها و عوارض استفاده از هر روش به دست آوریم. روش ها و مواد: در این مطالعه به طور جامع پایگاه‌های PubMed، Scopus، Web of Science و Cochrane را جستجو کردیم. مطالعاتی که نوع مطالعه واجد شرایط داشتند، گروه‌های مطالعه‌شان متشکل از بیماران مبتلا به LGEA بود، به ارزیابی نتایج یک تکنیک جراحی خاص پرداخته بودند (شامل آناستوموز اولیه تاخیری (DPA)، افزایش طول مری (EL)، و جایگزینی)، و پس از سال 2005 منتشر شده بودند، وارد مطالعه شدند. دو نفر به طور مستقل عنوان، چکیده و متن کامل مطالعات وارد شده را بررسی کردند. کیفیت مقالات با استفاده از ابزارهای ارزیابی موسسه جوآنا بریگز (JBI) بررسی شد. فرآیند متاآنالیز با استفاده از نرم افزار Review Manager و Comprehensive Meta-Analysis انجام شد و از مدل اثر تصادفی یا Random-effect استفاده گردید. یافته ها: در نهایت 54 مطالعه با مجموع 1103 بیمار، وارد متاآنالیز گردید. نتایج نشان داد که DPA باز با نشت محل آناستوموز، ریفلاکس گاستروازوفاژیال (GERD)، تنگی مجرا، پنومونی و عوارض دیگر در ارتباط بود. EL با نشت محل آناستوموز، GERD، تنگی، پنومونی، نیاز به دیلاتاسیون، نیاز به فوندوپلیکاسیون، و نیاز به جراحی مجدد در ارتباط بود. Pull-up معده با نشت، GERD، تنگی، پنوموتوراکس، پنومونی، نیاز به دیلاتاسیون، نیاز به فوندوپلیکاسیون، و مرگ‌ومیر همراه بود. جایگزینی با ژژنوم با نشت، GERD، تنگی، پنوموتوراکس، نیاز به دیلاتاسیون، جراحی مجدد، و مورتالیتی همراه بود. در نهایت، جایگزینی با کولون با GERD، پنوموتوراکس، پنومونی، و مرگ‌ومیر ارتباط داشت.