بررسی میزان بروز و عوامل خطر احتباس ادراری پس از زایمان سزارین و پیاده سازی بهترین روش عملی در مراکز آموزشی و درمانی الزهرا و طالقانی

Abstract

احتباس ادراری پس از زایمان (PUR) یکی از شایع ترین موارد در زنان پس از انجام عمل سزارین میباشد. PUR در این زنان اگرچه اثر تهدید کننده زندگی ندارد، اما منجر به ایجاد احساس ناخوشایند در بیماران و خطر عوارضی مانند پارگی مثانه و عفونت های مکرر ادراری می شود. هدف: هدف از اجرای این مطالعه، ارتقای فرایند ارزیابی احتباس ادراری پس از انجام سزارین در مراکز آموزشی درمانی الزهرا و طالقانی تبریز بود. روش‌ها: این مطالعه از نوع ممیزی بالینی، قبل و بعد با استفاده از ابزار و چک لیستهای موسسه JBI انجام شد. 60 نفر پزشک و 30 نفر پرستار در این مطالعه شرکت کردند. چک لیستی شامل هشت معیار ممیزی که از بهترین توصیه‌ها برای ارزیابی احتباس ادراری استخراج شده اند برای گردآوری داده مورد استفاده قرار گرفت. این چک لیست در پاسخهای بلی و خیر وضعیت را مورد ارزیابی قرار میدهد. مطالعه در سه گام ممیزی پایه، طراحی و اجرای استراتژی هایی برای ارتقای کیفیت فرایند ارزیابی احتباس ادراری و ممیزی ثانویه برای ارزیابی تغییرات در عمل انجام شد. در صورتیکه تعداد پاسخ‌های بله بالای 75 درصد، بین 50 تا 75 درصد و زیر 50 درصد بود، معیار انطباق عالی، متوسط و عدم انطباق در نظر گرفته شد. یافته‌ها: نتایج این ممیزی بالینی نشان داد که همه معیارها به جز یک مورد، دارای عدم انطباق با بهترین عملکرد بود. به عنوان گام بعدی، موانع عدم انطباق و راهبردهای بهبود این موانع شناسایی و اجرا شد. این راهکارها شامل برگزاری یک کنفرانس یک روزه در مورد PUR، برگزاری کارگاه آموزشی در مورد ارتباط با بیماران و به کارگیری راهنماهای بالینی در بخش می باشد. نتایج ممیزی ثانویه نشان داد که همه استانداردها پس از اجرای مداخلات نسبت به ممیزی پایه بهبود یافته‌اند. همچنین رعایت استاندارد در تمامی زمینه ها به جز معیارهای 2 و 7 بالای 50 درصد و قابل قبول بوده است. این دو معیار مربوط به غربالگری قبل از عمل بیماران برای PUR و غربالگری سونوگرافی مثانه بود.