بررسی مقایسه ای اثرات و عوارض تزریق چربی بصورت کلاسیک و نانوفت در کاهش چین و چروک، گودی و تیرگی دور چشم در بیماران مراجعه کننده به درمانگاه پوست بیمارستان سینا بین سال های ۱۴۰۰-۱۴۰۱
Abstract
بافت چربی به آسانی قابل برداشت بوده و برداشت های متعددی نیز می تواند در یک زمان صورت گیرد به طوری که این پروسه آسان و بسیار با ریسک پایین می باشد. امروزه استفاده از گرافت چربی یکی از موارد بسیار شایع در زمینه پروسه های زیبایی پوست و جراحی پلاستیک می باشد. مزیت اصلی تزریق نانوفت علاوه بر ویژگی امولسیونی آن، مربوط به فعالیت های مرتبط با سلول های بنیادی می باشد. این مطالعه با هدف بررسی مقایسه ای اثرات و عوارض تزریق چربی بصورت کلاسیک و نانوفت در کاهش چین و چروک، گودی و تیرگی دور چشم در بیماران مراجعه کننده به درمانگاه پوست بیمارستان سینا بین سال های ۱۴۰۰-۱۴۰۱ انجام شد.
مواد و روش ها: این طرح بر روی 40 نفر از بیماران بصورتی که 20 نفر به روش کلاسیک و 20 نفر به روش نانوفت تزریق چربی انجام شد. تفاوت روش ها به بیماران توضیح داده نشد تا تاثیری در نتایج ایجاد شده نداشته باشد. چربی از قسمت تحتانی شکم به کمک روش تومیسنت برداشته شد. برای گروه کنترل ۲۰ سی سی چربی تزریق شد که ۱۵-۱۰ سی سی به صورت میکروگرافت (هر چشم ۳-۲ سی سی) و ۵-۴ سی سی به صورت نانوفت (هر چشم ۲-۱ سی سی) و برای گروه شاهد ۱۵ سی سی تزریق می شود که به صورت میکروگرافت و هر چشم ۳-۲ سی سی می باشد. عکس های سریال به فاصله یک هفته از بیمار گرفته شده و عوارض جانبی ایجاد شده بررسی شدند.
یافته ها: میانگین سن بیماران ۷۹/۵ ۰۲/۴۶ سال با دامنه ۳۶ تا ۵۵ سال بود. شدت بهبودی تیرگی دور چشم، چین و چروک دور چشم و گودی دور چشم به طور معنی داری در بیماران دریافت کننده نانوفت پس از تزریق بهتر از بیماران دریافت کننده چربی کلاسیک بود. تعداد ۴ مورد (۱۰ درصد) عارضه پس از مداخله در کل بیماران مشاهده گردید که مربوط به عوارض غیر جدی (آلرژی و کبودی) بوده است.