تاثیر داروی رمدسیویر بر بیان کلیوی کلوتو ، هیستوپاتولوژی و فاکتورهای بیوشیمیایی مرتبط با عملکرد کلیه در موش های صحرایی نر

Abstract

داروی رمدسیویر یک آنالوگ نوکلئوزیدی است که با عملکردش باعث اختلال در ادامه ساخت زنجیره RNA ژنومی در ساختار ویروس SARAS-COV-2، به عنوان عامل بیماری کوید-19 شده و از تکثیر آن جلوگیری می کند . مصرف بالینی این دارو برای بیماران مبتلا به کوید-19به دلیل عوارض جانبی متعدد از جمله عوارض کلیوی آن ، در جوامع مختلف همچنان مورد بحث قرار دارد. هدف: هدف از این تحقیق ، بررسی تاثیر داروی رمدسیویر بر فاکتور های بیوشیمیایی مرتبط با عملکرد کلیه ( اوره و کراتینین )، تغییرات هیستوپاتولوژیکی بافت کلیه و نیز بیان ژن کلوتو در بافت کلیه ی مدل حیوانی موش صحرائی است. مواد و روش‌ها: چهل و هشت (48) موش صحرایی نر ویستار بر اساس تجویز Rem ، Hep و Dex در هشت گروه شش تایی (کنترل، RemL ، RemH ، Rem+ Dex + Hep، Rem+ Dex ، Rem+ Hep، Dexو Hep ) قرار گرفتند. دوره مداخله دارویی به مدت 10 روز بود. در پایان دوره، فاکتورهای بیوشیمیایی از نمونه‌های سرم اندازه‌گیری شد و مطالعات مولکولی و هیستوپاتولوژیک روی بافت‌های کلیوی انجام شد. بیان کلوتوی کلیوی با روش Real-time PCR ارزیابی شد. یافته ها: بیان کلیوی ژن Kl در گروه های RemH ، Rem+ Dex+ Hep، Rem+ Dexو Rem + Hep به طور معنی داری (p<0.05) کمتر از گروه کنترل بود. همچنین، نتایج مطالعه حاضر نشان داد که تجویز رمدسیویر ، هپارین و دگزامتازون در گروه‌های مذکور منجر به افزایش سطح سرمی اوره و کراتینین به عنوان شاخص‌های عملکرد کلیه می‌شود. افزایش شاخص آسیب لوله بینابینی کلیوی نیز در این گروه های مداخله مشاهده شد.