مقایسه‌ی پیش‌دارویی با ایبوبروفن و ملوکسیکام بر روی میزان موفقیت بی‌حسی بلاک عصب اینفریور آلوئولار (IANB) در مولرهای اول مندیبل دارای پالپیت غیرقابل‌برگشت علامت¬دار (کارآزمایی بالینی تصادفی دوسوکور)
Abstract
مقدمه: با توجه به اثرات کاهش التهاب و درد در داروهای ضد التهابی غیر استروییدی در پالپیت غیر قابل برگشت علامتدار و عوارض کمتر مهارکننده‌های انتخابی cox-2، و متناقض بودن نتایج مطالعات قبلی این مطالعه انجام پذیرفت.
هدف: این مطالعه با هدف مقایسه‌ی پیش‌دارویی با ایبوبروفن و ملوکسیکام بر روی میزان موفقیت بی‌حسی بلاک عصب اینفریور آلوئولار در مولرهای اول مندیبل دارای پالپیت غیرقابل‌برگشت علامتدار (کارآزمایی بالینی تصادفی دو سوکور) انجام پذیرفت.
روش کار و مواد: در این کارآزمایی بالینی دوسوکور تصادفی طبقه¬بندی شده، 105 نفر دارای دندان مولر اول مندیبل در سه گروه پیش دارویی با ایبوپروفن (800mg)، ملوکسیکام(15mg) و پلاسبو (پودر لاکتوز) در دانشکده‌ی دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی تبریز با تشخیص پالپیت برگشت‌ناپذیر علامتدار ارزیابی شد. بیماران قبل از تجویز داروها میزان درد خود را با استفاده از مقیاس بصری Heft-Parker طبقه‌بندی کردند. یک ساعت بعد از تجویز دهانی کپسول‌ها، تمامی بیماران با استفاده از 8/1 میلی‌لیتر لیدوکائین 2% و 1:800000 اپی‌نفرین تحت تزریق بی‌حسی با تکنیک بلوک عصب آلوئولار تحتانی قرار گرفتند. 15 دقیقه متعاقب تزریق، از بیماران درباره‌ی بی‌حسی لب آن‌ها سؤال شده و در صورت عدم بی‌حسی لب طی 15 دقیقه، تزریق ناموفق تلقی شد و بیمار از ادامه‌ی روند بررسی حذف گردید. دندان مورد نظر توسط رابردم ایزوله شده و حفره‌ی دسترسی در آن‌ها تهیه گردید. به بیمار آموزش داده شد تا در صورت وجود درد دست خود را بلند کند و میزان درد خود را در مقیاس انالوگ بصری Heft-Parker وارد کند. نتایج با استفاده از نرم‌افزار SPSS-25 و آزمون‌های ناپارامتری کروسکال والیس و آزمون کای اسکوار آنالیز شد.
یافته¬ها: نتایج بررسی نشان داد که تفاوت معناداری در میزان درد قبل از دادن دارو و بعد از تأثیر تزریق بی‌حسی در گروه‌های مورد بررسی (ایبوپروفن، دارونما، ملوکسیکام) وجود ندارد (05/0 <P)، اما تفاوت معناداری در میزان درد در حین تراش عاج، در حین ورود به اتاقک پالپ و در حین ورود به کانال در گروه‌های مورد بررسی مشاهده گردید (05/0 >P)، به طوری که در حین تراش عاج، در حین ورود به اتاقک پالپ و در حین ورود به کانال بین گروه ایبوپروفن با ملوکسیکام تفاوت معناداری در میزان درد وجود نداشت (05/0 <P)، اما حین تراش عاج، در حین ورود به اتاقک پالپ و در حین ورود به کانال بین گروه‌های ایبوپروفن و ملوکسیکام با دارونما تفاوت معناداری در میزان درد مشاهده گردید (05/0 >P)،
نتیجه‌گیری: پیش دارویی با ایبوپروفن و ملوکسیکام به طور معناداری موفقیت بی‌حسی بلاک عصب اینفریور آلوئولار (IANB) در مولرهای اول مندیبل دارای پالپیت غیرقابل‌برگشت علامت¬دار را افزایش داد.