مقایسه وضعیت خودایمنی تیروئید در بیماران مبتلا به مالتیپل اسکلروزیس قبل و بعد از شروع درمان

Abstract

با توجه به وجود نتایج متعدد و گاها متناقض در بررسی های انجام شده در ارتباط با افزایش وضعیت اتوایمیونیتی تیروئید در مبتلایان به MS و نیز عدم انجام مطالعات مشابه در این رابطه وشیوع روز افزون بیماریMS در منطقه و کشور تصمیم گرفتیم مطالعه ای را با هدف ارزیابی بروز واقعی اختلالات عملکرد و اتوایمیون تیروئید در بیماران MS قبل از شروع درمان طراحی و انجام دهیم وجهت تعیین اینکه بروز بیماری تیروئید یک پدیده اولیه است یا نه؟ وضعیت بیماران را بعد از شروع درمان پیگیری و مقایسه کرده و با توجه به نتایج حاصله از مطالعه راهکار پیشنهادی جهت پیگیری این بیماران ارائه خواهیم کرد. روش کار: مطالعه حاضر از نوع توصیفی تحلیلی بود که با مشارکت 324 بیمار مبتلا به MS در شهرستان تبریز انجام شد. نمونه گیری به صورت در دسترس از میان بیماران مراجعه کننده به کلینیک های اعصاب دانشگاه علوم پزشکی تبریز و با رعایت معیارهای ورود و خروج انجام شد. برای بیماران تست های عملکرد تیروئیدی اندازه گیری شد و بر اساس ابتلا یا عدم ابتلا، به مشکلات تیروئیدی تشخیص داده شدند. از میان افرادی که مشکلات تیروئیدی داشتند، نتایج تست های آزمایشگاهی با وضعیت مصرف داروهای دریافتی برای درمان و کنترل بیماری MS بررسی شدند و ارتباطات آنها با آزمون های آمار توصیفی و استنباطی به دست آمدند. P Value برای مقادیر کمتر از 05/0 معنادار در نظر گرفته شد. یافته ها : سطوح FT3,FT4به دنبال تمامی داروها به جز اینترفرون بتا 1 bبا افزایش همراه بود و سطح TSH با گذشت زمان به دنبال مصرف اکثر داروها به جز فینگولیمود و اینترفرون بتاα1 به صورت غیرمعنادار با افزایش همراه بوده است در حالی که سطوح Anti TG و Anti TPO پس از دریافت اکثر داروها به جز اینترفرون ها با کاهش غیرمعنادار همراه بوده اند.