بررسی analysis texture تغییرات رادیولوژیک بافت سخت پس از جراحی حفظ ساکت با مواد پیوندی آلوگرفت و زنوگرفت در بیماران تحت درمان با ایمپلنت

Abstract

هدف: Texture analysis(TA) تکنیک مورد استفاده در تصاویر دو بعدی و سه بعدی است که جهت بررسی و تشخیص ساختارهای پیچیده از طریق بررسی شدت سیگنال پیکسل¬ها مورد استفاده قرار می-گیرد. امروزه مطالعات به بررسی کاربردهای این تکنیک در مدالیته­ های تصویربرداری مختلف پرداخته اند. هدف از انجام این مطالعه ارزیابی رادیولوژیک محل جراحی توسط تکینیک TA در تصاویر CBCT تهیه شده از بیماران با و بدون انجام جراحی های حفظ ساکت دندانی قبل از قراردهی ایمپلنت می باشد تا بررسی پارامترهای رادیولوژیک در محل جراحی انجام شده قبل از ایمپلنت با توجه به متغیرهای بدست آمده از تکنیک texture analysis بپردازد. مواد و روش ها: تعداد 25 بیمار، در هر گروه که نیازمند کشیدن دندان خلفی فک پایین به علت پوسیدگی هستند جهت این کارآزمایی بالینی آینده‌نگر با توجه به معیارهای ورود و خروج انتخاب و در سه گروه زیر دسته بندی شدند. 1.بیمارانی که 4 ماه پس از کشیدن دندان بدون مداخله جراحی حفظ ساکت دندانی کاندیدای قراردهی ایمپلنت در ناحیه خلفی بودند. 2.بیمارانی که پس از کشیدن دندان نیازمند تکنیک جراحی حفظ ساکت دندانی ( socket preservation technique) بوده و از ماده ی زنوگرفت جهت قراردهی در ساکت استفاده شده و 4 ماه بعد جهت قراردهی ایمپلنت مراجعه کردند. 3.بیمارانی که پس از کشیدن دندان نیازمند تکنیک جراحی حفظ ساکت دندانی ( socket preservation technique ) بوده و از ماده ی آلوگرفت جهت قراردهی در ساکت استفاده شده و 4 ماه بعد جهت قرار دهی ایمپلنت مراجعه کردند. سپس قبل از انجام جراحی ایمپلنت از بیماران جهت بررسی های پیش از جراحی و اندازه گیری های بالینی لازم، تصویربرداری CBCT توسط دستگاه Newtom 3D scanner (VGI, QR SRL, made in Italy) در دانشکده دندانپزشکی علوم پزشکی تبریز تهیه و جهت بررسی تمام تصاویر بدست آمده در مقطع آگزیال با استفاده از نرم افزارMaZda (Technical University of Lodz, Institute of Electronics, Poland) در جهت مقایسه contrast, homogenesity و texture complexity در 3 گروه مختلف استفاده شد.. یافته ها: اختلاف معنی داری در مقایسه دو گروه Xenograft- No graft از نظر Contrast و Dif.Entropy مشاهده نشد (p>0.05). همچنین اختلاف معنی داری برای در مقایسه گروههای Xenograft- Allograft از نظر پارامتر Dif.Variance و نیز در مقایسه دو گروه No graft- Allograft به لحاظ پارامتر InvDfMom و Dif.Variance مشاهده نشد. نتیجه گیری: متغیر های بدست امده از TA میتوانند به عنوان تکنیکی جهت کمی سازی تفاوت رادیولوژیک موجود در بافت ، مورد استفاده قرار گیرند و به طور بالقوه روند تصمیم گیری جهت درمان ایمپلنت را تسریع می کنند.