ارزیابی تغییرات کلینیکی و هیستولوژیک حفظ ساکت دندانی با استفاده از فاکتور رشد تغلیظ شده برای آماده سازی ناحیه ایمپلنت (یک مطالعه کارآزمایی بالینی دوسوکور دو طرفه )

Abstract

مقدمه: استفاده از فراورده های پلاکتی به علت رهاسازی فاکتورهای رشد باعث تسریع بهبود و بازسازی بافت استخوانی و بافت نرم رویی میگردد لذا استفاده از CGF در جراحی های دهان و دندان گزینه مناسبی جهت بازسازی استخوان ساکت دندانی در مدت زمان کمتر و حفظ عرض ریج جهت درمان بعدی ایمپلنت بنظر میرسد. هدف این مطالعه کارآزمایی بالینی ارزیابی تغییرات کلینیکی و هیستولوژیک حفظ ساکت دندانی با استفاده از فاکتور رشد تغلیظ شده برای آماده سازی ناحیه ایمپلنت در طی دو ماه بعد از اکسترکشن است که زمان پیشنهاد شده برای early implant placement است که طول مدت بی دندانی کاهش یافته و در عین حال healing بافت نرم کامل میشود. مواد و روش ها: این پژوهش، یک مطالعه RCT با طراحی Split-mouth بر روی 45 بیمار مراجعه کننده به دانشکده دندانپزشکی تبریز که در طرح درمان آنها اکسترکشن دو طرفه ی دندان ها مطرح شده است، بود. پس از تهیه خون وریدی، هر دو دندان بیمار در یک جلسه اکسترکت میشد. یک دندان به طور تصادفی بعنوان کنترل و دندان دیگر بعنوان گروه CGF انتخاب میشد. HI INDEX و (visual analogue sociale (VAS و CBCT و هیستولوژی پس از جراحی چک شد. یافته ها: نتایج این مطالعه نشان داد پلاسمای غنی از فاکتور های رشد (CGF) در ارتباط با عرض استخوان زیر کرست نیز، CGF به صورت معناداری مانع کاهش سایز استخوان در مقایسه با گروه کنترل شد (در 3 میلیمتر زیر استخوان کرست اما اختلاف با گروه کنترل به صورت مرزی معنادار بود – P = 0.051). نتیجه‌گیری: به صورت یکی نتیجه گیری کلی، نتایج این مطالعه حاکی از آن است که استفاده از فاکتور های رشد تلغیظ شده (CGF) یک راهکار بسیار مناسب برای حفظ استخوان آلوئولار و ساکت دندانی پس از کشیدن دندان می باشد، این ماده نه تنها مانع کاهش سایر استخوان های ساکت دندانی می شود، بلکه باعث کاهش درد پس از جراحی و همچنین نگهداری کیفیت بافت نرم پس از کشیدن دندان می شود.