بررسی ارتباط بین گاماگلوتامیل ترنسفراز و شاخص های بالینی سندرم متابولیک در کوهورت کارکنان دانشگاه علوم پزشکی تبریز

Abstract

اگرچه مطالعات مختلف ارتباط بین گاما گلوتامیل ترانسفراز (GGT) و عوامل خطر قلبی متابولیک را در چاقی ارزیابی کرده اند، هیچ تحقیقی بین افراد با اضافه وزن سالم (Metabolically-Healthy Obese) و افراد با اضافه وزن ناسالم از نظر متابولیکی (Metabolically-Unhealthy Obese)، افراد با وزن طبیعی سالم (Metabolically-Healthy Lean) و با وزن طبیعی و ناسالم از نظر متابولیکی(Metabolically-Unhealthy Lean) تفاوت قائل نشده است. بر این اساس، این مطالعه به تعیین ارتباط بین آنزیم گاماگلوتامیل ترنسفراز با سندرم متابولیک وشاخص های بالینی سندرم متابولیک در کارکنان دانشگاه علوم پزشکی تبریز می پردازد. روش کار و مواد: این مطالعه نوعی مطالعه ی مقطعی از داده های کوهورت می باشد. در این مطالعه پرسشنامه دموگرافیک، اندازه‌گیری‌های آنتروپومتریک و همچنین اندازه‌گیری قند خون ناشتا (FBS) ،GGT ، کلسترول، تری گلیسیرید (TG)، لیپوپروتئین با چگالی بالا (HDL) و فشار خون در 1458 نفر از کارکنان بهداشتی و درمانی ثبت‌نام شده در مطالعه کوهورت کارکنان انجام شد. سندرم متابولیک (MetS) با توجه به پانل III برنامه آموزش کلسترول ملی درمان بزرگسالان (ATP- III) تعریف شد. بر اساس شاخص توده بدنی، شرکت کنندگان به چهار کاردیومتابولیک فنوتایپ تقسیم شدند. یافته‌ها: در این مطالعه مقطعی، 1451 نفر در تجزیه و تحلیل آماری وارد شدند. تفاوت معنی‌داری در شیوع کاردیومتابولیک فنوتایپ ها با توجه به سهک GGT وجود داشت .(P ≤ 0.001) بیشترین شیوع MHO در سومین سهک GGT مشاهده شد. میانگین دور کمر، تری گلیسرید، FBS، HDL و سطح فشار خون سیستولیک و دیاستولیک در گروه‌های MHO ، MUHO و MHL با افزایش GGT افزایش یافت .(P < 0.05) در مقایسه بالاترین و پایین ترین حد سهک GGT ، ریسک MHO و MUHO به ترتیب2.84 (95% CI 2.01 – 4.01) و9.12 (95% CI 5.54 - 15) افزایش یافت. با این حال، ارتباط بین سهک GGT و MUHL یک روند مشابه را نشان نداد. منحنی‌های مشخصه عملکرد سیستم مقدار قطع18.5 U/L را برای GGT نشان می‌دهد، که می‌تواند بین افراد MUHO و MHO تمایز ایجاد کند.