مقایسه اثرات ترکیب میدازولام با دکسمدتومدین و پروپوفول با دکسمدتومدین بر تغییرات وضعیت همودینامیک بیماران کاندید کولونوسکوپی

Abstract

از آنجایی که اکثر افرادی که برای کلونوسکوپی مراجعه میکنند در سنین بالای 50 سال قرار دارند و در این سن عکس العمل افراد نسبت به داروهای مختلفی همچون میدازولام و پروپوفول به صورت تغییرات شدید وضعیت خود را نشان می دهند استفاده از داروهای آرامبخش باید با نهایت احتیاط و در کمترین دوزاژ موجود استفاده شود تا در کنار اثرات بی دردی، خواب آوری، ضد اضطرابی که این دارو ها دارند، بتوان با میزان مصرف داروی کمتر و افزودن دکسمدتومدین به این داروها اثرات این داروها را بر تغییرات وضعیت همودینامیک بسنجیم؛ با توجه به مطالب ذکر شده، هدف از مطالعه حاضر مقایسه اثرات ترکیب میدازولام با دکسمدتومدین و پروپوفول با دکسمدتومدین بر تغییرات وضعیت همودینامیک بیماران کاندیدHD کولونوسکوپی می باشد. روش کار: این مطالعه یک مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی شده و دو سوکور می باشد که در طی سال 1401 در بیمارستان امام رضا دانشگاه علوم پزشکی تبریز با مشارکت 80 بیمار انجام شد. بیماران با رعایت معیارهای ورود و خروج، وارد مطالعه خواهند شد؛ بیماران 3 دقیقه قبل از شروع به کار متخصص گوارش، داروی مربوطه را دریافت نمودند. بیماران گروه M : برای این بیماران میدازولام به اندازه نصف دوز به همراه 25 میکروگرم از داروی دکسمدتومدین تجویز خواهد شد و به دنبال آن وضعیت همودینامیک در ده دقیقه اول به صورت هر دقیقه یک بار و سپس تا انتهای کولونوسکوپی به صورت هر 5 دقیقه یک بار اندازه گیری خواهد شد. بیماران گروه P : برای این بیماران پروپوفول به اندازه نصف دوز به همراه 25 میکروگرم از داروی دکسمدتومدین تجویز خواهد شد و به دنبال آن وضعیت همودینامیک در ده دقیقه اول به صورت هر دقیقه یک بار و سپس تا انتهای کولونوسکوپی به صورت هر 5 دقیقه یک بار اندازه گیری خواهد شد. یافته ها: نتایج حاکی از ان بودند که میزان ضربان قلب، فشار خون سیستولیک، فشار خون دیاستولیک در طی ده دقیقه اول در بیماران گروه پروپوفول + دکسمدتومیدین به صورت معناداری ناپایدارتر از بیماران گروه میدازولام + دکسمدتومیدین بود؛ همچنین تغییرات وضعیت همودینامیک در کل دوره کولونوسکوپی در بیماران گروه پروپوفول + دکسمدتومیدین نسبت به بیماران گروه میدازولام + دکسمدتومیدین ناپایدارتر بود. در عوض شدت درد، میزان داروی فنتانیل و پروپوفول تزریقی در بیماران گروه پروپوفول + دکسمدتومیدین به صورت معناداری کمتر از بیماران گروه میدازولام + دکسمدتومیدین بود. میزان بروز عوارض ریکاوری نیز در بیماران گروه پروپوفول + دکسمدتومیدین به صورت معناداری بیشتر از بیماران گروه میدازولام + دکسمدتومیدین بود.