ارزیابی عملکرد مادران مبتلا به صرع در استفاده از داروهای ضدصرع در دوران بارداری

Abstract

صرع بیماری مزمن غیر مسری است که ۵۰ میلیون فرد در سرتاسر دنیا به آن مبتلا هستند. صرع بصورت تشنج های مکرر دو یا بیشتر از دو بار تعریف می سود که در طی این حملات حرکات غیرارادی قسمتی یا کل بدن وجود دارد. صرع در زنان باردار یکی از مسائل مهم می باشد چرا که علاوه بر کنترل تشنج در زن باردار باید از داروهای ضد تشنج بی خطر برای جنین استفاده شود و تغییر دارو در بارداری خود از چالش های مهم می باشد. هدف از این مطالعه ارزیابی عملکرد زنان باردار دارای صرع در استفاده از داروهای ضد تشنج می باشد. مواد و روش ها: مطالعه شامل دو گروه بوده که گروه هدف تعداد 50 مادر باردار مبتلا به صرع و گروه کنترل 100 مادر باردار فاقد هیچ گونه بیماری زمینه ای که رضایت آگاهانه جهت شرکت در مطالعه داشته و فاقد معیار خروج بودند، وارد مطالعه شدند. بیماران شامل خانم های باردار 40-18 ساله هستند که در پرسشنامه های تهیه شده به سوالاتی از قبیل سن، نوع داروی مصرفی، تغییر دز و نوع داروی مصرفی در هنگام بارداری، تغییر تعداد حملات تشنج در بارداری پاسخ دادند و همچنین نوع زایمان، علت زایمان، سن ختم حاملگی، بستری نوزاد در NICU و بستری مجدد مادر را طی تماس تلفنی با مادران ثبت شد. گروه هدف که زنان باردار مبتلا به صرع می باشد که از لحاظ نحوه مصرف داروها و تعداد حملات تشنج تغییر دوز و نوع و تعداد داروهای مصرفی با دوران قبل بارداری خود مقایسه شدند و همچنین گروه هدف با گروه گروه کنترل که 100 مادر باردار فاقد بیماری صرع می باشد که از لحاظ عوارض و پیامدهای مادری و جنینی در طی بارداری، زایمان و تا 2 هفته بعد از زایمان مورد مقایسه قرار گرفتند. یافته ها: عوارض بارداری در دو گروه تفاوت معناداری نداشت و همچنین در 70% مادران دارای صرع نوع دارو در طول بارداری تغییری نکرده است و در 30% نوع دارو تغییر کرده است. در 50% مادران بارداردوز دارو در طول بارداری تغییری نکرده است و در 8% مادران باردار دوز دارو کاهش یافته است و در 42% دوز دارو افزایش یافته است. به 62% مادران قبل از بارداری اجازه بارداری داده شده است. در 76% مادران باردار دارای صرع تعداد حملات تشنج تغییری نکرده است و فقط در 8% شاهد افزایش تعداد حملات تشنج بودیم. مقدار زایمان اورژانسی در گروه کنترل بیشتر می باشد. مقدار سزارین در گروه هدف با اینکه رابطه معنادار گزارش نشده است ولی نسبت به گروه کنترل بیشتر می باشد.