Show simple item record

dc.contributor.authorهمتی قاوشوق, مهدی
dc.date.accessioned2023-12-02T06:31:04Z
dc.date.available2023-12-02T06:31:04Z
dc.date.issued1402en_US
dc.identifier.urihttps://dspace.tbzmed.ac.ir:443/xmlui/handle/123456789/69848
dc.description.abstractبیماران دارای اختلالات اورولوژی ممکن است نیازمند به کارگذاری استنت Double J برای تسهیل روند خروج ادرارِ باقی‌مانده در Pelvis کلیوی شوند. استنت Double J مدت زمان محدودی می‌تواند در بدن بیماران باقی بماند، در غیر این صورت بیمار با عوارض و علائمی روبه‌رو خواهد¬ شد. بااین‌وجود، برخی بیماران نسبت به خارج‌سازی استنت Double J از بدن خود دچار اِهمال میشوند و فراموش می‌کنند آن را در زمان تعیین‌شده خارج ¬کنند. مطالعۀ حاضر با هدف تعیین بررسی علل و ریسک فاکتورهای بیمارانی که نسبت به خارجکردن استنت حالبی دچار فراموشی می‌شوند، انجام شده است. مواد و روش کار این مطالعه، مطالعه‌ای گذشتهنگر و توصیفی- تحلیلی است که در آن، بیمارانی که استنت Double J را برای طولانی¬تر در بدن خود نگه داشته¬اند، مورد بررسی قرار گرفته‌اند. در این مطالعه حداقل زمان باقیماندن استنت حالبی در بدن بیماران 6 ماه در نظر گرفته شد. در مطالعۀ حاضر، عوارض و مشکلاتی که بیماران با آن به بیمارستان مراجعه کردند نیز مورد بررسی قرار گرفت و عواملی که باعث فراموشی نسبت به خارجکردن این استنت در زمان تعیینشده از بدن شد، براساس پرسشنامه و داده¬های بیماران در پروندۀ بیمارستانی، استخراج و بررسی شد. این داده‌ها شامل مواردی همچون سن و جنسیت بیمار، متخصص کارگذار استنت حالبی، محل بیمارستان بستری، شغل بیمار، نوع بیمۀ بیمار، محل زندگی و فاصلۀ محل زندگی بیمار با مرکز استان برای دسترسی به مراکز عالی خدمات بهداشت و درمان، میزان تحصیلات بیمار، وضعیت تأهل، درآمد، شرایط زندگی، علل باقیماندن استنت حالبی در بدن بیمار به مدت طولانی و عدم اقدام به خارج‌کردن آن و نیز ناتوانی¬های جسمی بیمار بود. یافته¬ها در این مطالعه ۱۱۴ بیمار در طول مدت ۱۲ سال در بیمارستان¬های امام رضا و سینا نسبت به خارج‌سازی استنت حالبی دچار فراموشی شده بودند که میانگین سنی آن‌ها ۶۰ سال بود. مردان ۵۴.۳۹ درصد از بیماران را تشکیل می¬دادند. ۶۳.۱۵ درصد بیماران توسط جراحان عمومی و بقیه توسط متخصص اورولوژی تحت عمل کارگذاری استنت قرار گرفتند. میانگین مدت زمان باقی‌ماندن استنت حالبی در بیماران ۲۵.۵۵ ماه بود. ۲۸.۹ درصد بیماران فاقد بیمه بودند. تنها ۱۴.۹ درصد از بیماران درآمد کافی داشتند. هیچ‌کدام از بیماران هشدار پیامکی یا اینترنتی نسبت به خارجکردن استنت حالبی دریافت نکرده بودند، اما در زمان کارگذاری استنت به ۸۶.۸ درصد آن‌ها از طرف کادر درمان هشدار داده شده بود. شایع‌ترین عللی که سبب باقی‌ماندن استنت در بدن بیماران شد، عدم یادآوری و ناتوانی مالی بیماران و شایع‌ترین علائمی نیز که بیماران با آن به پزشک معالج مراجعه کردند، درد پهلو و شکم بود. شایع ترین علت کارگذاری استنت حالبی در بدن بیماران توسط متخصصین جراحی عمومی تروما های وارده به حالب و توسط متخصصین اورولوژی سنگ حالب بود.en_US
dc.language.isofaen_US
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی تبریز، دانشکده پزشکیen_US
dc.subjectاستنت حالبی دابل جیen_US
dc.subjectاورولوژیen_US
dc.subjectعلائم ادراریen_US
dc.titleبررسی علل و ریسک فاکتورهای استنت حالبی فراموش‌شدهen_US
dc.typeThesisen_US
dc.contributor.supervisorامجدی, محسن
dc.identifier.docno601126en_US
dc.identifier.callno11260en_US
dc.description.disciplineپزشکیen_US
dc.description.degreeدکترای عمومیen_US


Files in this item

Thumbnail

This item appears in the following Collection(s)

Show simple item record