بررسی تغییرات بیان ایمیون چک پوینت ها در سلول های سرطان کبد Hepatocellular carcinoma cell تیمار شده با Sorafenib

Abstract

کبد یکی از اعضای مهم دخیل در فعالیت های متابولیکی مختلف و مهم بدن است. این اندام از سلول های مختلفی تشکیل شده است که 90 درصد آن را سلول های پارانشیمی یا هپاتوسیت ها (Hepatocytes) تشکیل میدهند. هپاتوسلولارکارسینوما (Hepatocellular carcinoma یا HCC) شایع ترین نوع بدخیمی کبد و بر اساس به روزرسانی اخیر Globocan در سال 2020 سومین علت مرگ و میر مرتبط با سرطان در جهان بوده است. بیان بالای PDL-1 توسط سلول های سرطانی شناخته شده است. از آنجایی که عوارض آنتی بادی علیه PD1-PDL-1 شناخته شده است بنابراین روش های درمانی جایگزین مثل استفاده از Sorafenib برای سرکوب ژن خاصی میتواند انجام شود.در این مطالعه هدف آن است که با استفاده از Sorafenib اختصاصی، بیان ژن های PDL-1 سرکوب شده و تاثیر این سرکوب همزمان بر میکروRNA های مرتبط بررسی شود. مواد و روش ها: ابتدا رده سلولی ( HepG2) ( carcinoma Hepatocellular) کشت داده شد . سپس Sorafenibبه رده ی سلولی مورد نظر ترانسفکت شد. جهت بررسی این درمان بر میزان بیان (PDL-1,miR-34a,miR-30a,miR-513,miR-570) به روش PCR-RT مورد بررسی قرار گرفت. پس از جمع آوری داده ها در نرم افزار Excell ، سازمان دهی داده ها انجام شد و سپس با استفاده از نرم افزار prism توزیع داده ها بررسی شده و برای توزیع نرمال از آزمون Test-T و برای داده های با توزیع غیر نرمال از آزمون whitney-Mann استفاده شد. یافته ها: در رده سلولی سرطانی هپاتوسلولار کارسینوما کاهش معنی داری از بیان PDL-1 را بعد از درمان با Sorafenib مشاهده کردیم (p=0.0056). در مقایسه با گروه کنترل نتایج ما بطور معناداری فراوانی کاهش یافته بیان میکرو RNA هایی مثل miR-513(p=0.0076) miR-30a, (p=0.0030) miR-34a (p=0.0016) و miR-570 (p=0.0026) بعد از اضافه کردن Sorafenib را نشان داد.