تاثیر ممبران ژلاتینی اسفنجی حاوی نانوکورکومین و نانوهیدروکسی آپاتیت بر روی رژنراسیون استخوان و بهبود کیفیت بافت نرم ناحیه دندان اکسترکت شده: یک مطالعه کارآزمایی بالینی

Abstract

مقدمه: دیفکتهای استخوانی از جمله مشکلات جدی در سلامت دهان و دندان در جوامع مختلف می باشند. در این کار پژوهشی تاثیر ممبران ژلاتینی اسفنجی حاوی نانوکورکومین و نانوهیدروکسی آپاتیت بر روی رژنراسیون استخوان و بهبود کیفیت بافت نرم ناحیه دندان اکسترکت شده در قالب یک مطالعه کارآزمایی بالینی بررسی شد. مواد و روشها: از ممبران ذکر شده در ۲۰ بیمار به صورت split mouth که کاندید ایمپلنت Early بودند، جهت بررسی کیفیت استخوان سازی استفاده شد. در سمت مداخله از ممبران اسفنجی حاوی نانوکورکومین و نانو هیدروکسی آپاتیت و در سمت شاهد بدون انجام هیچ مداخله ای بخیه زده شد. ساکت از نوع چهار دیواره دندان های تک ریشه یا دو ریشه بود. پس از جاگذاری ممبران، ساکت دندانی با استفاده از بخیه ۵-۰ سوچور شد. بعد از ۲ ماه توسط متخصص جراح فک و صورت دوم که از نوع مداخله آگاه نبوده، نمونه برداری انجام گرفته و ایمپلنت جایگذاری شد. در طول کاشت ایمپلنت، استخوان مورد نیاز برای بررسی ویژگی های بافت شناسی با کمک یک استئوتوم ظریف یا فرز ترفاین برداشت شد. ضخامت لثه در قسمتی که استخوان به کمک یک استئوتوم ظریف یا فرز ترفاین برداشته شده، به کمک پروب پریودنتال اندازه گیری شد و با ضخامت لثه با گروه کنترل پروسه مقایسه شد. پس از رنگ آمیزی H&E، هر بخش با میکروسکوپ نوری بررسی شد. با استفاده از نرم افزار تجزیه و تحلیل تصویر مقدار استخوان تازه تشکیل شده به صورت درصد نسبت استخوان جدید به تمام سطح کل سکشن مورد بررسی گزارش شد. جهت آنالیز آماری داده ها از independent T test استفاده شد. داده ها توسط نرم افزار SPSS ورژن ۲۴ انجام شده و سطح معنی داری ۰.۰۵≥p در نظر گرفته شد. نتایج: در بررسی های بافت شناسی انجام شده، ممبران ژلاتینی اسفنجی حاوی نانو کورکومین و نانو هیدروکسی آپاتیت تاثیر قابل توجهی در بهبود کیفیت بافت لثه داشت. در بررسی میزان رژنراسیون استخوان میان گروه شاهد و مداخله تفاوت قابل ملاحظه ای دیده نشد. جمع بندی: در این مطالعه دوره فالوآپ کوتاه بود و دو ماهه انجام گردید. همچنین تعداد افراد شرکت کننده میتوانست بیشتر از تعداد افراد حاضر در این مطالعه باشد.