بررسی اثرات گرافیت و نانوگرافن اکسید بر روی ویژگی های رشد و نمو و تولید برخی متابولیت های ثانویه گیاه Plantago major در شرایط درون شیشه ای
Abstract
بارهنگ کبیر گیاه دارویی ارزشمندی است که به خاطر اثرات ضدالتهاب، ضددرد، آنتی بیوتیک، ضدسرطان، ضددیابت وضدویروس استفاده می شود.کشت درون شیشه ای روشی نوین برای دستیابی به متابولیت های فعال فارماکولوژیکی گیاه می باشد. با توجه به نقش گرافیت و نانوگرافن اکسید در ایجاد تغییردر رشد گیاهان، این مواد میتوانند به عنوان الیسیتور جهت اثر بر تولید برخی متابولیت های ثانویه ی گیاه مورد استفاده قرار گیرد. هدف
هدف از انجام این پژوهش بررسی اثرات گرافیت و نانوگرافن اکسید بر روی متابولیت های ثانویه و همچنین تغییر در میزان رشد و نمو گیاه بارهنگ از طریق کشت درون شیشه ای می باشد.روش کار و مواد:بذرهای استریل شده ی گیاه در محیط کشت قرار گرفت و پس از رشد به میزان کافی به محیط کشت های جدید حاوی غلظت های مختلف از الیسیتور منتقل شد. پس از رشد به مدت مشخص، پارامترهای رشد گیاهچه ها، محتوای توتال فنول، توتال فلاونویید، اثرات آنتی اکسیدانی و ترکیبات فرار آنها مورد بررسی قرار گرفت. همچنین ویژگی های هردو ماده ی گرافیت و نانوگرافن اکسید با استفاده از تکنیک هایSEM, DLS, XRD و FT-IR مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها:بررسی داده های گاز کروماتوگرافی نشان داد تیمار با غلظت های مختلف الیسیتور موجب تولید ترکیبات فراری شد که از نظر فارماکولوژیکی فعال هستند. هردو غلظت 100ppmو 200ppm از گرافیت و نانوگرافن اکساید موجب افزایش طول ساقه, طول ریشه, تعداد ریشه, وزن تر و خشک شدند. همچنین تعداد ساقه کاهش پیدا کرد.میزان فنول و فلاونویید نیز کاهش یافت و میزان خاصیت آنتی اکسیدانت گیاه تغییری پیدا نکرد.
نتیجه گیری:یافته ها نشان می دهندگرافیت ونانوگرافن اکساید در غلظت های مطلوب میتوانند تولید برخی ترکیبات فرار را بهبود بخشند و در میزان توتال فنول و فلاونویید گیاه تغییر ایجاد کنند بنابراین می توانند به عنوان الیسیتور برای بیوسنتز متابولیت های ارزشمند در کشت گیاهان دارویی مورد استفاده قرار گیرند.