Show simple item record

dc.contributor.authorزمانی, نگین
dc.date.accessioned2023-09-30T08:49:41Z
dc.date.available2023-09-30T08:49:41Z
dc.date.issued1402en_US
dc.identifier.urihttps://dspace.tbzmed.ac.ir:443/xmlui/handle/123456789/69426
dc.description.abstractدایسکشن آئورت به دلیل پارگی اینتیمای آئورت و نفوذ خون به مدیا و ایجاد لومن واقعی و کاذب یا به دلیل پارگی Vaso Vasorum و خونریزی در دیواره آئورت ایجاد شود. این بیماری شایع نبوده، بروز آن ۵ الی ۳۰ در یک میلیون فرد در سال می باشد. در تمام بیماران جهت حفاظت مغزی در حین جراحی هایپوترمی انجام شده و براساس تجربیات پزشک در برخی بیمارن از پروتکشن انته گرید و رترو گرید کمک گرفته شده است. روش کار: در این مطالعه مقطعی به صورت گذشته نگر ﻫﻤــﻪ ﺑﯿﻤــﺎراﻧﯽ ﮐــﻪ در ﺳــﺎﻟﻬﺎی 98-88 در داﻧﺸــﮕﺎه ﻋﻠــﻮم ﭘﺰﺷــﮑﯽ تبریز در بیمارستان شهید مدنی تحت عمل جراحی دیسکسیون حاد آئورت قرار گرفته اند وارد مطالعه شدند. نتایج: در این مطالعه، 137 بیمار دایسکشن آئورت وارد مطالعه شدند. میانگین سنی بیماران در این مطالعه 15.3 ± 53.90 بود. هشتاد و شش نفر (62.8%) از بیماران مرد و پنجاه و یک نفر (37.2%) از بیماران زن بودند. بررسی ارتباط عوامل خطر با مرگ مرتبط به جراحی نشان داد که افرادی که سن بالاتر، میزان تزریق PRBC بالا، میزان تزریق پلاکت بالاتری داشتند احتمال مرگ و میر بیشتری داشتند. ولی مرگ و میر بین دو گروه بیماران (انته گرید و رتروگرید) تفاوت معنی دار آماری نداشتند (P VALUE=0.236).en_US
dc.language.isofaen_US
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی تبریز، دانشکده پزشکیen_US
dc.subjectدایسکشن آئورتen_US
dc.subjectجراحی آئورتen_US
dc.subjectمحافظت مغزیen_US
dc.titleبررسی پروگنوز کوتاه مدت دو روش پروتکشن مغزی انتگرید و رتروگرید در جراحی دایسکشن آئورتen_US
dc.typeThesisen_US
dc.contributor.supervisorخلیلی, احمدعلی
dc.contributor.supervisorتابان صادقی, محمدرضا
dc.identifier.docno6011096en_US
dc.identifier.callno11096en_US
dc.description.disciplineپزشکیen_US
dc.description.degreeدکترای عمومیen_US


Files in this item

Thumbnail

This item appears in the following Collection(s)

Show simple item record