بررسی اثرات استرس- اکسیداتیو سیتوکسیمب کانژوگه به نانوذرات سوپرمغناطیسی پگیله شده در سرطان کولورکتال

Abstract

مقدمه: سرطان کولورکتال (CRC) شکل شایع و کشنده سرطان است. گونه های فعال اکسیژن (ROS) نقش مهمی در توسعه CRC دارند. Cetuximab (Cet) یک آنتی بادی است که در درمان CRC استفاده می شود که گیرنده فاکتور رشد اپیدرمی (EGFR) را هدف قرار می دهد. با این حال، اثربخشی آن با ظهور مکانیسم‌های مقاومت محدود می‌شود. نانوذرات Fe3O4 PEGylated کونژوگه با cetuximab (EMNP-PEG-Cet) در این مطالعه توسعه یافتند. هدف: هدف سنتز یک نانوداروی هدفمند برای غلبه بر مقاومت دارویی در سلول‌های سرطان کولورکتال با جهش در ژن KRAS است. اثربخشی این نانودارو در برابر داروی شیمی درمانی ستوکسیمب ارزیابی می شود و تاثیر آن بر استرس اکسیداتیو و آپوپتوز در سلول های SW480 مورد بررسی قرار میگیرد.روش کار و مواد: نانوداروی هدفمند بر پایه نانوذرات آهن سنتز و پگیله و به سیتوکسیمب کونژوگه و خصوصیات فیزیکوشیمیایی آن تعیین گردید. اثرات سایتوتوکسیتی این نانودارو در سلولهای SW480، با استفاده از تکنیک MTT assay بررسی شد. تاثیر این نانودارو بر روی آپوپتوز و تغییرات مورفولوژیکی هسته با استفاده از روشهای فلوسایتومتری، رنگ امیزیهای DAPI و DCHF2 بررسی شد. اثرات استرس -اکسیداتیو آن با استفاده از رنگ DCHF2 به روش های میکروسکوپ فلورسنت و فلوسایتومتری بررسی شد. یافته ها: این مطالعه اثرات سیتوتوکسیک نانوساختار بر علیه سلول‌های SW480 و توانایی آن برای غلبه بر مقاومت دارویی در این رده سلولی را نشان داد. نانوکانژوگه‌های EMNP-PEG-Cet رشد سلول‌های سرطان کلورکتال دارای KRAS جهش یافته SW-480 (G12V) را با القای آپوپتوز از طریق میانجیگری تولید ROS سرکوب کردند.نتیجه گیری: این تحقیق یک نانوبیوسیستم (EMNP-PEG-Cet) را ارائه می‌کند که پتانسیل افزایش اثر ضد سرطانی ستوکسیمب را در سلول‌های جهش یافته KRAS SW480 CRC با واسطه‌سازی تولید ROS و القای آپوپتوز دارد.