شناسایی الگوی اپیدمیولوژیکی انواع عفونت‌های درماتوفیتی جلدی در بیماران مراجعه کننده به بیمارستان سینا تبریز در سال 1401-۱۴۰0

Abstract

مقدمه: عفونتهای قارچی سطحی از جمله شایع ترین بیماری های جهان هستند. این عفونتها ممکن است از انسان، حیوان و یا خاک به انسان منتقل گردد. مطالعهی حاضر به منظور بررسی اشکال مختلف درماتوفیتوز و عوامل مسبب آنها در استان آذربایجان شرقی صورت گرفته كه از لحاظ اپیدمیولوژی حائز اهمیت می باشد. جهت كاهش خطرات ناشی از این دسته از بیماری ها تنها درمان بیماران كافی نیست، بلکه باید اقدامات لازم به منظور پیشگیری از ابتلاء صورت گیرد.هدف: شناسایی الگوی اپیدمیولوژیکی انواع عفونتهای درماتوفیتی جلدی در بیماران مراجعه كننده به بیمارستان سینا تبریز در سال 1401 - 1400 . روش کار: ابتدا محل ضایعه پوستی با الکل 70 ٪ ضد عفونی شد و به كمک اسکالپل از پوستهها در پلیت استریل جمع آوری شد، سپس مقداری از این نمونه جهت تهیه اسمیر مستقیم با KOH %10 و قسمت دیگری از نمونه برای كشت بر روی محیط SC و SCC و محیط برنج بکار گرفته شد. نمونه ها در محیط آزمایشگاه به مدت 3 تا 4 هفته انکوبه شدند. پس از رشد و تشکیل كلنی با بررسیهای مورفولوژی هویت جنس و گونههای نمونه ها تعیین شدند.یافتهها: از 100 نمونهای كه مشکوک به درماتوفیتوزیس بود، 56 مورد، از طریق دید میکروسکوپی درماتوفیتوز در آن ها تائید شد. شایع ترین فرم بالینی كچلی كشاله ران و كمترین كچلی صورت گزارش گردید. گروه سنی 31 - 40 ساله بیشترین گروه سنی و زنان بیشتر از مردان درگیر بیماری بودند.نتیجهگیری: در این مطالعه، مشخص شد كه بیشترین كچلی مربوط به كشاله ران بود و بیشترین درماتوفیت مربوط به تریکوفیتون ویولاسئوم بود. لذا لازم است كه در این افراد عوامل خطر شناسایی و حذف و از بروز عفونت جلدی پیشگیری شود .