بررسی تاثیر مسمومیت با غلظتهای مختلف فسفید آلومینیوم (قرص برنج) و ترکیبات برمید سدیم، کربنات کلسیم و نیترات پتاسیم (به عنوان آنتی دت احتمالی) بر بیان ژن های مرتبط با آپوپتوز در ریه و کبد در مدل حیوانی رت

Abstract

قرص برنج جزو شایع ترین عوامل خودکشی و مسمومیت حاد در کشور ما و کشورهای جهان سوم می باشد و تا کنون مکانیسم اثر آن بخوبی مشخص نشده و آنتی دوت آن شناسایی نشده است. هدف از این طرح بررسی تاثیر 3 ماده را به عنوان آنتی دوت پیشنهادی برای معکوس کردن آپوپتوز القا شده با مسمومیت قرص آلومینیوم فسفید در رت ها می باشد. روش کار: صد و دو سر رت نر ویستار به گروه های مختلف جهت بررسی غلظت های مختلف AlP و نیز ترکیبات برمید سدیم، کربنات کلسیم و نیترات پتاسیم تقسیم شد. با توجه به نتايج قسمت اول مطالعه و مرگ سريع 4 رت از 6 رت در گروه های دریافت کننده دوز 40 ميلي گرم، دوز 20 ميلي گرم بر کيلوگرم وزن رت براي مطالعه اصلي انتخاب شد. سپس دوز های پایین و بالای هر کدام از آنتی دت به رت ها تجویز شد. بافت کبد و ریه برداشته شد و با استفاده از تکنیک qRT-PCR میزان بیان ژنهای TNF، IL-6، p53، Bax، Bcl-2، Caspase-3، Caspase-8 و Caspase-9 اندازه گیری شد. یافته ها: در رابطه با بیان ژن TNF در ریه گروه دریافت کننده نیترات پتاسیم با دوز بالا تفاوت معنی داری با گروه دریافت کنندهALP داشت. گروه دریافت کننده ALP به همراه کربنات کلسیم تفاوت معنی داری در بیان ژن p-53 در ریه با گروه دریافت کننده ALP داشت. بیشترین بیان ژن Caspase-9 در کبد در گروه دریافت کننده ALP به همراه پتاسیم نیترات بود که تفاوت معنی داری با سایر گروه ها داشت. در رابطه با بیان ژن Caspase-8 بیشترین بیان ژن در گروه دریافت کننده ALP به همراه پتاسیم نیترات با دوز پایین بود که تفاوت معنی داری در مقایسه با سایر گروه های مطالعه داشت. بیشترین بیان ژن Caspase-3 در کبد و ریه در گروه دریافت کننده ALP و پتاسیم نیترات با دوز پایین بود که تفاوت معنی داری با سایر گروه ها داشت. بیشترین بیان ژن IL-6 در کبد در گروه دریافت کننده ALP به همراه کربنات کلسیم با دوز پایین بود که تفاوت معنی داری با سایر گروه های مطالعه داشت. در کبد و ریه بیشترین بیان ژن BAX در گروه دریافت کننده ALP به همراه پتاسیم نیترات بود که تفاوت معنی داری با سایر گروه های مورد مطالعه داشت.