بررسی اثر اگزوزوم های مشتق از AD-MSCs انسانی بر روی میزان بیان ژن ، متیلاسیون و سطح ترشحی سایتوکاین های التهابی در PBMC های افراد مبتلا به بیماری انسدادی مزمن ریه (COPD)

Abstract

بیماری مزمن انسدادی ریه شایعترین علت مرگ و معلولیت ناشی از بیماریهای ریوی است . بیماری مزمن انسدادی ریه با انسداد مزمن جریان هوا به داخل یا خارج ریه همراه است. امروزه تحقیقات در زمینه وزیکول های خارج سلولی مشتق از سلولهای بنیادی مزانشیمی یکی از حوزه‌های مورد توجه در طب ترمیمی و بیماری های التهابی میباشد. مطالعه حاضر برای اولین بار به دنبال بررسی اثرات تنظیمی اگزوزوم های مشتق از سلول های MSC بر روی میزان بیان ژن ، متیلاسیون و ترشح سایتوکاین های التهابی در PBMC های بیماران COPD میباشد. روش ها و مواد: در اين مطالعه تجربی، از 20 نفر بیمار مبتلا به COPD ۸ سی سی خون محیطی به منظور جداسازی PBMC گرفته شد. بعد از نمونه گیری و جدا سازی سلول های تک هسته ای از آنها، میزان بیان ژن، متیلاسیون و میزان سطح ترشحی سایتوکاین های IL-6 ,IL-18, IFN-γ و TNF-α به ترتیب با استفاده از روش RT-PCR و الایزا قبل و بعد از همکشتی با MSC های انسانی اندازه گیری شد. در آخر برای آنالیز داده ها از نرم افزار Graphpad Prism استفاده شد و p<0.05 به عنوان سطح معنی داری در نظر گرفته می شود. یافته ها: بر اساس نتایج ما، بعد از انجام همکشتی میزان بیان ژن و سطح ترشحی سایتوکاین های التهابی در PBMC خون محیطی بیماران کاهش معنی داری داشت. میزان متیلاسیون همه ژن های سایتوکاین های التهابی نیز بعد از همکشتی افزایش یافت که در تعدادی از ژن ها این افزایش معنی دار می باشد.