مقایسه میزان نیاز به اوپیوئید و شدت درد پس از جراحی های فک تحتانی در انفوزیون حین جراحی و تزریق بولوس حین اکستوباسیون دکسمدتومدین : یک کارآزمایی بالینی تصادفی شده

Abstract

مقدمه: درد پس از جراحی های فک و صورت در طی 24 ساعت اول متوسط تا شدید می باشد و نیاز به مدیریت مناسب و استفاده از روش های دارویی که با کمترین عوارض همراه باشد، دارد. هدف مطالعه حاضر مقایسه میزان نیاز به اوپیوئید و شدت درد پس از جراحی های فک تحتانی در انفوزیون حین جراحی و تزریق بولوس حین اکستوباسیون دکسمدتومدین است. روش اجرا: در این کارآزمایي بالیني دو سو کور پس از تصویب و دریافت کد اخلاق و کد IRCT و کسب رضایت از بیماران با توجه به معیارهای ورود و خروج، شرکت کنندگان به طور تصادفي و همسان سازی شده از نظر سن و جنس) در دو گروه )انفوزیون و بولوس) قرار گرفته و اطلاعات آنها توسط چک لیست جمع آوری شد. در هر دو گروه مقدار مخدر مصرف شده، شاخص های همودینامیک، میزان اشباع اکسیژن و شدت درد بر اساس مقیاس Scale Analogue Visual (VAS) ده نمره ای در 7 نقطه زمانی به مدت 24 ساعت جمع آور ی شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS نسخه 24 استفاده شد. مقدار احتمال کمتر از 05/0 به عنوان سطح معني داری در نظر گرفته شد . نتایج: مجموعا 40 بیمار کاندید جراحي های جا اندازی شکستگي ایزوله مندیبل مراجعه کننده به بخش جراحي فک و صورت بیمارستان امام در طي سال 1401 انجام شد. هیچ تفاوت چشمگیری بین دو گروه از نظر متغیرهای پایه و دموگرافیک مثل جنسیت، سن، کلاس ASA و مدت زمان جراحی وجود نداشت (05/0P>). نتایج آنالیز های آماری هیچ تفاوت چشمگیری بین دو گروه از نظر میزان بروز تهوع و استفراغ و متعاقبا دریافت داروی ضدتهوع نشان نداد (05/0P>). نیاز به مصرف اپیوئید (پتیدین) پس از جراحی در دو گروه متفاوت نبود (05/0P>). تغییرات نمره درد با گذشت زمان در دو گروه به طور چشمگیری متفاوت بود و تجویز انفوزیون دکسمدتومدین بیشتر از دوز بولوس آن باعث کاهش درد شد (05/0P<). با این حال با گذشت زمان هیچ تفاوت چشمگیری بین دو گروه از نظر تغییرات متغیرهای اشباع اکسیژن، ضربان قلب، فشار خون سیستولیک و فشار خون دیاستولیک وجود نداشت (05/0P>). شاخص های همدینامیک شامل ضربان قلب، فشار خون سیستولیک و فشار خون دیاستولیک در گروه بولوس به طور چشمگیری کمتر از گروه انفوزیون بودند (05/0P<). نتیجه گیری: تجویز دکسمدتومیدین به صورت انفوزیون می تواند درد پس از جراحی را بهتر از دوز بولوس کاهش دهد و علاوه بر این احتمال بروز هیپوتنشن و برادی کاردی که از عوارض شناخته شده ی دارو هستند نیز در تجویز به صورت انفوزیون کاهش می یابد.