بررسی وضعیت سلامت شغلی و ارتباط آن با سوابق تصادفات رانندگی در بین رانندگان حرفه ای استان آذربایجان شرقی
Abstract
صه
مقدمه: رانندگان حرفه ای از جمله رانندگان اتوبوس وکامیون در مقایسه با سایر مشاغل مشکلات سلامتی بیتشری را تجربه می کنند. آنها از شرایط حاد و مزمن بیشتری نسبت به جمعیت شاغلین عمومی در رابطه با سلامتی رنج می برند همچنین در مقایسه با جمعیت عمومی، رانندگان حرفه ای کمتر به مراقبت های بهداشتی دسترسی دارند. از سوی دیگر حوادث رانندگی یکی از مهم ترین معضلات بهداشتی است که از آن به عنوان جنگ در جاده ها یاد می شود. هدف از مطالعه حاضر بررسی وضعیت شاخص های سلامت شغلی و ارتباط آن با سوابق تصادفات رانندگی می باشد.
روش کار: این مطالعه در بین 1100 نفر از رانندگان حرفه ای مرد در استان آذربایجان شرقی انجام گرفته است. اطلاعات سلامت شغلی مربوط به ده سال اخیر که شامل اطلاعات دموگرافیک، معاینات، تعداد ضربان قلب، تعداد تنفس و فشارخون سیستولیک و دیاستولیک، اطلاعات مربوط به وزن، قد و BMI ، فاکتورهای آزمایش خون و ادرار، بینایی سنجی و شنوایی سنجی افراد می باشد، از پرونده رانندگان حرفه ای موجود در یکی از مراکز طب کار واقع درشهر تبریز و سوابق تصادفات از اطلاعات سامانه پلیس راهور استان استخراج گردیده است. جهت تحلیل داده ها از نرم افزار spss-ورژن 26 و برای بررسی ارتباط بین شاخص های سلامت و داشتن یا نداشتن تصادف از آزمون رگرسیون لجستیک با تعدیل سن به عنوان مخدوش گر استفاده شده است.
یافته ها: کلیه شرکت کنندگان در مطالعه مرد و میانگین سنی افراد شرکت کننده در مطالعه 20/50 ± 59/6 که از بین آنها 22% سابقه مصرف سیگار داشته و 78 % سیگاری نبودند. از نظر وضعیت تاهل، 3/2 % مجرد و 7/97 % متاهل بودند. تمامی شاخص های سلامت با زمان ارتباط معنی دار داشته (p value < 0.05) . بجز شاخص های هموگلوبین، هماتوکریت و گلبول سفید خون ، در تمامی موارد روند خطی معنی دار با زمان مشاهده گردیده است.(p value<0.05)
تعداد کل تصادفات ثبت شده از سال1392 تا1400، 145 مورد بوده که بیشترین تعداد مربوط به سال 1400 و 1395 می باشد که 34/70 % آن ها از نوع جرحی بودند. میانگین شاخص های تعداد تنفس(R.R)، هموگلوبین، HDL، هماتوکریت وRBC در دو گروه با سابقه تصادف و بدون سابقه تصادف اختلاف معنی داری دارد. در بررسی 10 ساله و کلی شاخص ها، شانس بروز تصادف در افراد سیگاری نسبت به غیرسیگاری بیشتر بوده ولی این اختلاف معنی دار نمی باشد. درمورد سایر شاخص های سلامت نیز ارتباط معنی داری مشاهده نشد.
نتیجه گیری: نتایج حاکی از آن است که شاخص های سلامتی در طی دوره 10 ساله تغییرات معنی داری داشته اند. بررسی مقطعی 1400-1399 نشان داد که هرچند شانس بروز تصادف در افرادی که شاخص های سلامتیشان در محدوده غیرنرمال است بیشتر می باشد اما نتایج آماری معنی دار نمی باشد. به عبارتی بیماری هایی نظیر فشارخون بالا، دیابت، کاهش حدت بینایی و کاهش شنوایی با بروز تصادف در رانندگان حرفه ای ارتباط معنی داری ندارد. جهت دستیابی به نتایج دقیق تر بایستی مطالعه ای باحجم نمونه بالاتر و با رفع محدودیت های مطالعه حاضر صورت گیرد.
کلیدواژه ها: سلامت رانندگان حرفه ای، شاخص های سلامت، تصادفات رانندگان حرفه ای