dc.contributor.author | ثابت, سیده سنا | |
dc.date.accessioned | 2023-08-01T05:28:46Z | |
dc.date.available | 2023-08-01T05:28:46Z | |
dc.date.issued | 1402 | en_US |
dc.identifier.uri | https://dspace.tbzmed.ac.ir:443/xmlui/handle/123456789/69101 | |
dc.description.abstract | چکیده
زمینه و اهداف: آسیب تروماتیک مغزی (TBI) یکی از علل اصلی مرگ و میر و ناتوانی در سراسر جهان است. در TBI، آبشارهای بیوشیمیایی در پاسخ به آسیب اولیه و ثانویه با ایجاد استرس اکسیداتیو و التهاب، نهایتاً منجر به اختلال در عملکرد عصبی و مرگ می¬شوند. پروبیوتیک¬ها با استفاده از مسیرهای گوناگون و متابولیتهای تولید شده توسط باکتری¬ها، فعالیتهای آنتیاکسیدانی ارگانیسم را تحت تأثیر قرار داده و میتوانند با تنظیم و کاهش استرس اکسیداتیو به بهبودی بیماران بدحال کمک کنند. مطالعهی حاضر با هدف تعیین تأثیر مکملیاری پروبیوتیک بر نشانگرهای پرواکسیدانی و آنتیاکسیدانی سرم در بیماران مبتلا به TBI انجام شد.
روش¬ کار و مواد: کارآزمایی بالینی تصادفی شدهی حاضر بر روی 40 بیمار بدحال بستری در بخش مراقبتهای ویژه (ICU) انجام شد. بیماران به طور تصادفی به دو گروه تقسیم شدند: (1) گروه پروبیوتیک (دریافت کنندهی درمان استاندارد به اضافهی چهار کپسول پروبیوتیک 7-سویه، N=20)، (2) گروه دارونما (دریافت کنندهی درمان استاندارد به اضافهی چهار کپسول دارونما حاوی 300 میلیگرم نشاستهی ذرت،N=20 ) به مدت 14 روز نشانگرهای پرواکسیدانی (مالون دی آلدهید و اکسید نیتریک)، نشانگرهای آنتیاکسیدانی (فعالیت آریل استراز و ظرفیت تام آنتیاکسیدانی) و دریافت رژیم غذایی از درشتمغذیها، ویتامین¬ها و مواد معدنی آنتیاکسیدانی (ویتامین A، E، C و روی، مس، و سلنیوم) و فیبر غذایی در ابتدا و انتهای مداخله ارزیابی شدند.
یافته¬ها: نتایج مطالعه نشان داد که مکمل پروبیوتیک به مدت 14 روز به طور معنیدار باعث افزایش دریافت انرژی و ریزمغذیها گردید. گرچه از نظر نشانگرهای استرس اکسیداتیو، کاهش معنیدار NO سرم (02/0=p) و افزایش فعالیت آریلاستراز در گروه دارونما و کاهش فعالیت آریلاستراز در گروه پروبیوتیک مشاهده شد ولی در انتهای مطالعه، پس از کنترل عوامل مخدوشگر جنس، مقادیر پایه و تفاوت انرژی دریافتی، تنها تفاوت معنیداری در فعالیت آریلاستراز بین دو گروه معنیدار بود (02/0=p). همچنین، ارتباط معنیداری بین نمایههای استرس اکسیداتیو و مواد مغذی آنتیاکسیدانی یافت نشد.
نتیجهگیری: یافتههای این مطالعه نشان داد که مکمل پروبیوتیک 7-سویه به مدت 14 روز میتواند باعث بهبود دریافتهای غذایی و ریزمغذیهای آنتیاکسیدانی شده و بدون تأثیر بر وضعیت استرس اکسیداتیو در بیماران TBI بوده و احتمالاً بتوان آن را به عنوان یک مکمل کمکی در درمان در نظر گرفت.
کلمات کلیدی: پروبیوتیک، آسیب مغزی تروماتیک، واحد مراقبتهای ویژه، استرس اکسیداتیو، پرواکسیدان، آنتیاکسیدان | en_US |
dc.language.iso | fa | en_US |
dc.publisher | دانشگاه علوم پژشکی تبریز/ دانشکده تغذیه وعلوم غذایی | en_US |
dc.subject | آنتیاکسیدان | en_US |
dc.subject | پروبیوتیک | en_US |
dc.subject | آسیب مغزی تروماتیک | en_US |
dc.subject | پرواکسیدان | en_US |
dc.subject | واحد مراقبتهای ویژه | en_US |
dc.subject | استرس اکسیداتیو | en_US |
dc.title | تأثیر مکملیاری پروبیوتیک هفت سویه بر نشانگرهای پرواکسیدانی و آنتیاکسیدانی سرم در بیماران دچار ترومای سر، بستری در بخش مراقبتهای ویژه: کارآزمایی بالینی تصادفی کنترلدار | en_US |
dc.type | Thesis | en_US |
dc.contributor.supervisor | عارف حسینی, سید رفیع | |
dc.identifier.docno | 110987 | en_US |
dc.identifier.callno | 318/ت/آ | en_US |
dc.description.discipline | علوم بهداشتی در تغذیه | en_US |
dc.description.degree | کارشناسی ارشد | en_US |