بررسی ارتباط بین تبعیت از درمان و خطر بیماری قلبی- عروقی در بیماران استنت گذاری شده در مرکز آموزشی درمانی شهید مدنی تبریز

Abstract

مقدمه: يكی از اصلی‌ترين نگرانی‌های پزشکان و پرستاران و مشكلات بیماران، مسائل مربوط به میزان تبعيت بيماران از رژيم درمانی تجويز شده می‌باشد. اين امر در بيماری‌های مزمن همچون بيماری‌های قلبی که به مدت طولانی باید از درمان تجويز شده پيروی نمایند، اهميّت بيشتری دارد. این مطالعه با هدف تعیین ارتباط بین تبعیت از درمان و خطر بیماری قلبی عروقی در بیماران استنت گذاری شده در مر کز آموزشی و درمانی شهید مدنی تبریز انجام شد. روش کار: این تحقیق یک مطالعه توصیفی با طرح همبستگی می‌باشد که از ابتدای خرداد تا انتهای مرداد 1399 و با مشارکت 200 نفر از بيماران دارای سابقه انجام PCI در مرکز شهید مدنی تبریز و به شکل تصادفی ساده انجام شد. به منظور جمع آوری داده‌های تحقیق از پرسشنامه‌های تبعیت از درمان (رژیم غذایی، الگوی فعالیت، رژیم دارویی) و مقیاس خطر فرامینگهام استفاده شده است. داده‌های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 22 تجزیه تحلیل شدند.به منظور دسته‌بندی و خلاصه نمودن داده‌ها از آمار توصیفی مانند جداول توزیع فراوانی استفاده شد جهت مقایسه میانگین متغیر در دو گروه از آزمون تی مستقل، در متغیرهای بیش از دو گروه از آزمون ANOVA و تعیین ارتباط با متغیرهای کمی از آزمون ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. نتایج: میانگین سنی بیماران 62/10 ± 6/61 بود. اکثریت ایشان مرد (5/60%) و همهی آنها سابقه بستری مجدد داشتند. میانگین کلی تبعیت از درمان در بین بیماران دارای استنت کرونر 48/8± 50/41 بود که نشان دهنده وضعیت متوسط تبعیت ایشان می باشد. در رابطه با رژیم غذایی و الگوی فعالیت منظم، تبعیت از درمان بیماران در حد ضعیف بود. میانگین نمره فرامینگهام برای زنان 84/4 ± 50/19 بود و برای بیماران مرد 88/3 ± 35/14 بود که بر اساس جدول فرامینگهام ریسک ابتلا مردان به بیماری‌های قلبی عروقی طی ده سال آینده دو برابر بیشتر از زنان می‌باشد. همچنین، بین تبعیت از درمان و خطر بیماری قلبی عروقی در بیماران استنت گذاری شده ارتباط معنی داری وجود دارد، بطوریکه با افزایش میزان تبعیت از درمان در بین بیماران از خطر بیماری قلبی عروقی طی 10 سال آینده در ایشان کاسته می‌شود ) 001/0 p<، 25/0= r). نتیجه‌گیری: بطور کلی می‌توان نتیجه گرفت که افزایش سطح آگاهی بیماران قلبی نسبت به رعایت رژیم غذایی و داشتن الگوی فعالیتی منظم می‌تواند منجر به بهبود وضعیت تبعیت از درمان در ایشان شده و میزان خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی عروقی کاهش یابد.