مقایسه داینوژست با دانازول در آماده سازی آندومتر در میومکتومی با هیستروسکوپی در بیماران با میوم داخل رحمی

Abstract

میوم های ساب موکوز یکی از علل خونریزی های غیرطبیعی رحمی می باشند. هیستروسکوپی روش جراحی کم تهاجمی می باشد که می توان به وسیله آن میوم های ساب موکوز را رزکت کرد و به منظور کاهش خونریزی و موفقیت در میومکتومی از داروهای مختلف جهت کاهش ضخامت آندومتر (آماده سازی آندومتر) استفاده می شود. هدف از مطالعه حاضر، مقایسه داینوژست با دانازول در آماده سازی آندومتر در میومکتومی با هیستروسکوپی در بیماران با میوم داخل رحمی می باشد. مواد و روش ها: در این مطالعه کارآزمایی بالینی ۶۲ بیمار با میوم ساب موکوزال mm ۳۰ یا کمتر و گرید صفر یا ‍۱ به طور تصادفی به دو گروه مساوی تقسیم شدند. در گروه اول از قرص Dienogest داینوژست mg ۲ از روز اول پریود یک بار در روز به مدت ۴ هفته و در گروه دوم از قرص دانازول mg ۲۰۰ دوبار در روز از روز اول پریود به مدت ۴ هفته استفاده شد. میزان امادگی آندومتر بر اساس منظره ظاهری آندومتر زیر دید مستقیم هیستروسکوپ بررسی و به سه دسته آتروفیک، نورموتروفیک و هیپوتروفیک تقسیم بندی شد. میزان خونریزی حین عمل جراحی به دو روش مقیاس انالوگ بینایی یا Visual Analog Scale (VAS) و روش Objective تعیین شد. Outcome اولیه مطالعه میزان آتروفی آندومتر، میزان خونریزی حین جراحی و Outcome ثانویه میزان موفقیت میومکتومی، مدت جراحی و وضوح تصویر هیستروسکوپی بودند. یافته ها: میانگین سن بیماران دریافت کننده داینوژست ۹۲/۷ ± ۸۴/۴۲ سال و بیماران دریافت کننده دانازول ۲۰/۷ ± ۳۵/۴۳ سال بوده است (۷۸۹/۰p=). خونریزی خفیف (Grade 1) و متوسط (Grade 2) در گروه دانازول بیشتر از گروه داینوژست بود و موردی از خونریزی شدید در بیماران وجود نداشت. میزان کاهش هموگلوبین به طور معنی داری در گروهه داینوژست کمتر از گروه دانازول بود (۴۴/۰ ± ۳۳/۰ در مقابل ۷۵/۰ ± ۹۴/۰؛ ۰۰۱/۰p=). همچنین میزان کاهش هماتوکریت نیز در گروه داینوژست کمتر از گروه دانازول بود (۱۲/۲ ± ۴۰/۱ در مقابل ۱۱/۱ ± ۱۲/۲؛ ۰۲۳/۰p=). به طور معنی داری فراوانی اندومتر آتروفیک در گروه داینوژست بیشتر از گروه دانازول بوده و در مقابل فراوانی اندومتر هیپوتروفیک و نورموتروفیک در گروه دانازول به طور معنی داری بیشتر از گروه داینوژست بوده است. در گروه دریافت کننده داینوژست ۲۶ بیمار (۹/۸۳ درصد) بدون عارضه و در گروه دریافت کننده دانازول ۱۵ بیمار (۴/۴۸ درصد) بدون عارضه بوده اند. ضخامت آندومتر در روز آخر درمان با داینوژست به طور معنی داری کمتر از گروه درمان با دانازول بود.