تاثیر لیزات لیشمانیا اینفانتوم بر خصوصیات تکثیری و رگزایی رده سلولی سرطان کبد

Abstract

لیشمانیوز یک بیماری ناشی از یک انگل تک یاخته لیشمانیوز است که از طریق نیش پشه خاکی گسترش می یابد. لیشمانیوز یک بیماری انسان و دام است که توسط گونه های مختلف لیشمانیا ایجاد می شود. تظاهرات بالینی بیماری با توجه به گونه و خصوصیات میزبان متفاوت است. عفونت لیشمانیا منجر به تعدیل پاسخ ایمنی ذاتی میزبان و مسیرهای متابولیک سلولی می شود. در سال‌های گذشته، نشان داده شده است که بسیاری از بیان ژن سلول میزبان و مسیرهای سیگنال دهی توسط لیشمانیا هدف قرار می‌گیرند تا دفاع میزبان (مانند آسیب اکسیداتیو، فعال‌سازی سیستم ایمنی، ارائه آنتی‌ژن، آپوپتوز) را بر هم بزنند و امکان بقا و تکثیر انگل را فراهم کنند. هدف از این مطالعه، بررسی تاثیر لیزات لیشمانیا اینفانتوم بر خصوصیات رگزایی رده سلولی سرطان کبد می باشد. مواد و روش‌ها: رده‌ی سلولی HepG2 سرطان کبد در محیط کشت RPMI1640کشت داده شد. پس از رسیدن سلول‌ها به رشد لگاریتمی، دو گروه با و بدون تیمار با آنتی ژن لیشمانیا اینفانتوم در نظر گرفته شد. پس از 24 ساعت RNA استخراج و سپس cDNA سنتز شد. در نهایت تغییرات بیان ژن‌ها VEGF به‌ وسیله‌ی qRT-PCR تعیین شد. یافته‌ها: تست qRT-PCR تغییرات بیان ژن‌ VEGF در تیمار با لیشمانیا اینفانتوم نشان داد که در غلظت های مختلفی از این انگل، میزان بیان ژن VEGF کاهش معنی دار مشاهده شد (p<0.0001).