بررسی اپیدمیولوژی و عوامل مؤثر در پروگنوز یک‌ساله بیماران مبتلا به اسپاسم شیرخوارگی در مرکز آموزشی درمانی کودکان تبریز

Abstract

اسپاسم شیرخوارگی یا IS (Infantile Spasm) نوع خاصی از اختلالات تشنجی می‌باشد که رخداد آن‌ها تقریباً محدود به دوران شیرخوارگی (معمولاً یک سال اول زندگی) بوده و این اختلالات معمولاً نسبت به داروهای ضدتشنج روتین مقاوم می‌باشند. هدف از انجام این مطالعه بررسی اپیدمیولوژی و عوامل مؤثر در پروگنوز یک‌ساله بیماران مبتلا به اسپاسم شیرخوارگی در مرکز آموزشی درمانی کودکان تبریز بود. مواد و روش‌ها: این پژوهش یک مطالعه مقطعی توصیفی-تحلیلی بوده و جمعیت هدف آن شامل کلیه بیماران مراجعه‌کننده به بخش اعصاب بیمارستان کودکان تبریز در ۵ سال اخیر (۱۳۹۸-۱۳۹۴) که تشخیص اسپاسم شیرخوارگی قطعی توسط پزشک فوق تخصص برایشان مطرح شده است، بود. روش نمونه‌گیری به‌صورت تمام شماری بود. روش گردآوری اطلاعات نیز با استفاده از چک‌لیست جمع‌آوری داده‌ها بود. اطلاعات موردنظر شامل سن زمان اولین تشنج، سن زمان تشخیص، جنسیت، نوع تشنج، مدت‌زمان بستری، نتایج ارزیابی نورولوژیکی، پروگنوز یک‌ساله، اتیولوژی و حوادث زایمانی جمع‌آوری و از نظر آماری گزارش شدند. یافته‌ها: در این مطالعه، نوع تشنج در بیماران مورد مطالعه به ترتیب در 15 مورد (5/40 درصد) فلکسور، در 8 مورد (7/21 درصد) اکستنسور و در 14 مورد (8/37 درصد) میکس بود. بیشترین فراوانی اتیولوژی در بیماران مورد مطالعه به ترتیب Prinatal Insult در 10 مورد (0/27 درصد)، کریپتوژنیک در 9 مورد (3/24 درصد) و CNS Malformation در 6 مورد (2/16 درصد) بود. طبق یافته EEG در این بیماران، در 12 مورد (4/32 درصد) Modified Hypsarrythmia، در 16 مورد (2/43 درصد) Hypsarrythmia و در 9 مورد (3/24 درصد) Frequent epileptiform discharge بود. همچنین طبق یافته MRI و CT در این بیماران، به ترتیب در 3 مورد (1/8 درصد) و 16 مورد (2/43 درصد) یافته غیرنرمال وجود داشت. بیشترین نوع دارو تجویزشده در بیماران مورد مطالعه به ترتیب فنوباربیتال در 35 مورد (6/94 درصد)، سابریل در 29 مورد (4/78 درصد) و ACTH در 11 مورد (7/29 درصد) بود. بیشترین پروگنوز یک‌ساله در این بیماران، به ترتیب عود بیماری با 25 مورد (6/67 درصد) و بهبودی همراه با عوارض با 7 مورد (9/18 درصد) بود و 2 مورد (4/5 درصد) از افراد این مطالعه نیز فوت کردند.