ارزیابی اثرات آزیترو مایسین و لوپرامید در تحمل ناشی از مرفین در موش سوری نگارش

Abstract

مقدمه: مرفین یکی از پرمصرف ترین ضد درد اپیوئیدی است که در کنترل دردهای شدید مصرف می شود. تحمل به اثرات ضد دردی مرفین یکی از مشکلات ناشی مصرف مزمن مرفین است .مکانیسم‌های متعددی ( مهار گیرنده‌های NMDA، افزایش بیان ژنی p-gp و ... ) در تحمل به اثرات ضد دردی مرفین مطرح می باشند؛ لوپرامید جزو ترکیبات وابسته به اپیوئید‌هاست این دارو سوبسترا به p-gp است. ازطرفی دیگر آزیترمایسین جزو آنتی بیوتیک‌های ماکرولیدی بوده و مهارکننده‌ p-gp نیز می‌باشد. هدف: هدف از مطالعه حاضر بررسی اثرات لوپرامید و آزیترومایسین در بر گرداندن تحمل به اثرات ضد دردی مرفین در موش سوری بود. روش کار: 90 سر موش سوری نر در 9 گروه 10 تایی در محدوده ی وزنی 20-30 گرم به صورت تصادفی انتخاب و رژیم‌های دارویی Saline (10 ml/kg, ip ) و یا Morphine (25 mg/kg ip) را جهت ایجاد تحمل به مرفین یک بار در روز به مدت چهارده روز دریافت کردند. سپس در روز پانزدهم دوزهای مختلفی از آزیترومایسین(50-100-200 mg/kg,ip) و لوپرامید (mg/kg,ip0.1-0.2-0.4) و لوپرامید (0.1mg/kg,ip) + آزیترومایسین (50mg/kg,ip) نیم ساعت قبل از تزریق تست مرفین(mg/kg,ip 9 ) به موش‌ها تزریق شد. در نهایت اثرات ضدردی ناشی از تست دوز مرفین (mg/kg,ip 9) در گروههای مورد مطالعه به روش Hot plate مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج: نتایج نشان داد که دوزهای مختلفی از لوپرامید(mg/kg,ip0.1-0.2-0.4) تأثیر معنی دار ی در برگرداندن تحمل به اثرات ضد دردی مرفین ندارد.درحالیکه در تزریق دوزهای مختلفی از آزیترومایسین(50-100-200 mg/kg,ip) شاهد تاثیر معنی داری از آزیترومایسین (100mg/kg,ip) در برگرداندن تحمل به اثرات ضد دردی مرفین بودیم. در تزریق توام دو دارو نیز تأثیر معنی داری در برگرداندن تحمل به اثرات ضد دردی مشاهده نگردید. نتیجه‌ گیری: آزیترومایسین اثرات سودمندی را در مقادیر (mg/kg,ip 100) در برگرداندن تحمل به اثرات ضددردی مرفین دارد. مطالعات تکمیلی در اثرات سودمندی آزیترومایسین در انسان پیشنهاد می‌شود.