بررسی تاثیر جریان تداخلی تک جلسه ای بر فعالیت الکتریکی مغزی بیماران مبتلا به کمردرد مزمن غیراختصاصی
Abstract
مقدمه و هدف: با توجه به گستردگی تغییراتی ساختاری و عملکردی در مغز به دنبال کمردرد مزمن، این مطالعه با دو هدف، بررسی تغییرات ایجاد شده روی نوار مغزی مبتلایان به کمردرد مزمن و نیز بررسی تاثیرات جریان تداخلی، بعنوان یکی از روش های درمانی رایج فیزیوتراپی در این بیماران، روی نوار مغزی، انجام گرفته است.
مواد و روش کار: این مطالعه یک کارآزمایی بالینی است. ۲۰ بیمار مبتلا به کمردرد مزمن غیراختصاصی و ۲۰ فرد سالم شرکت داده شدند. بیماران بصورت تصادفی، در دو گروه مداخله و پلاسبو قرار گرفتند. قبل و بعد از اعمال یک جلسه جریان تداخلی، نوار مغزی و شدت درد شرکت کنندگان هر سه گروه سالم، مداخله و بیمار ثبت شد.
یافته ها: نتایج آزمون های آماری برای مقایسه نوار مغزی بیماران و افراد سالم، تفاوت معنا داری را نشان نداد.
پس از اعمال جریان تداخلی، افزایش معنی دار فرکانس آلفا در هر سه گروه دیده شد. بعلاوه افزایش معنی دار فرکانس تتا در گروه پلاسبو و فرکانس بتا در گروه مداخله ثبت شد اما در مقایسه بین گروهی تنها در فرکانس آلفای لوب تمپورال تغییرات ایجاد شده به سطح معنی داری رسید.
شدت درد در گروه مداخله کاهش معنی داری را نشان داد که در مقایسه بین گروهی این کاهش معنی دار نبود.
ارتباط سنجی بین تغییرات متغیرهای نوار مغزی و شدت درد، ارتباط معنی داری را نشان نداد.
نتیجه گیری: نتایج این مطالعه تغییراتی در نوار مغزی افراد مبتلا به کمردرد نسبت به افراد سالم نشان نداد. اعمال جریان تداخلی باعث افزایش معنادار فرکانس آلفا در لوب تمپورال در دو گروه سالم و مداخله شد. شدت درد پس از اعمال جریان تداخلی کاهش معنی داری نداشت بعلاوه تغییرات شدت درد و نوار مغزی ارتباط معنی داری نداشتند.