اثر کارواکرول بر آپوپتوز بافت قلبی رت های نر چاق القا شده با رژیم پرچرب

Abstract

امروزه چاقی به عنوان یکی از مشکلات مهم جوامع مختلف به ویژه کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه است. بطوری که چاقی و اضافه وزن ناشی از مصرف غذاهای پرچرب ، یکی از مهم ترین دلایل مرگ و میر در کشورهای پیشرفته و کشورهای در حال توسعه به شمار می رود. یکی ازمکانیسم هایی که چاقی در اتیولوژی بیماری های قلبی نقش دارد از طریق آپوپتوزاست. مطالعات مختلف اثرات ضد آپوپتوزی کارواکرول را در بافتهای مختلف نشان داده اند. در این مطالعه اثر کارواکرول بر بیان ژنهای مرتبط با آپوپتوز در بافت قلبی رتهای نر دریافت کننده رژیم پرچرب بررسی شد. روش کار: 24 سر رت نر نژاد ویستار با وزن 180 گرم به صورت تصادفی به 3 گروه (در هرگروه 8 رت) به شرح زیر تقسیسم شدند گروه کنترل(C)، گروه رژیم پرچرب (HFD) و گروه رژیم پرچرب +کارواکرول(HFD+Carva) .در گروههای دریافت کننده رژیم پرچرب، حیوانات به مدت 12 هفته رژیم پرچرب دریافت کردند. در گروه HFD+Carva، در چهار هفته پایانی، کارواکرول به صورت داخل صفاقی (mg/kbw50) به صورت یک روز در میان تزریق شد. در پایان هفته دوازدهم، حیوانات کشته شدند و تغییرات پاتولوژیک و بیان ژن TNF-α و ژنهای مرتبط با آپوپتوز در بافت قلبی بررسی شد.

یافته¬ها: یافته ها بیانگر بروز تغییرات پاتولوژیک، افزایش بیان ژن های TNF-α ، Baxو Caspase-3 و کاهش بیان ژنBcl-2 در بافت قلبی گروههای دریافت کننده رژیم پرچرب در مقایسه با گروه کنترل بود. کارواکرول تغییرات ناشی از رژیم پرچرب را کاهش داد.