بررسی اثر مکمل سین بیوتیک بر فعالیت بیماری، فراوانی سلولهای Th17 و بیان محور IL23/IL17 وسطوح سرمی سیتوکینهای IL-17 وIL-23 در بیماران مبتلا به اسپوندیلیت آنکیلوزان

Abstract

سلول های Th17 و مسیر اینترلوکین (IL-17/IL-23) فعالیت قابل توجهی در پاتوژنز آنکیلوزینگ اسپوندیلیت (AS) دارند. سین‌بیوتیک‌ها (ترکیبی از پری‌بیوتیک‌ها و پروبیوتیک‌ها) مکمل‌های غذایی هستند که توانایی‌های تعدیل‌کننده ایمنی را بهبود می‌بخشند و گزارش شده‌اند که در درمان اختلالات التهابی خود ایمنی مفید هستند. روش کار: این مطالعه بصورت کارآزمایی بالینی تصادفی شده دوسوکور و کنترل شده بود که برای ارزیابی اثرات مکمل سین بیوتیک بر مسیر IL-17/IL-23 و فعالیت بیماری در بیماران AS در مقایسه با دارونما طراحی شده است. چهل و هشت بیمار AS به طور تصادفی به استفاده روزانه یک کپسول سین بیوتیک یا دارونما به مدت 12 هفته اختصاص داده شدند. فعالیت بیماری، نسبت سلول‌های Th17، بیان ژن و سطوح سرمی سیتوکین‌ها از جمله IL-17 و IL-23 قبل و بعد از آزمایش ارزیابی شد. سی و هشت بیمار (19 نفر در هر گروه) مطالعه را به پایان رساندند. یافته ها: مکمل سین بیوتیک نسبت سلول های Th17 را نسبت به مقادیر اولیه، به طور قابل توجهی کاهش داد (47/2±88/4 در مقابل 25/1±16/2، P<001/0)، بیان ژن IL-17 (24/0±03/1 در مقابل 26/0±65/0، P<001/0) و IL-23 (13/0±01/1 در مقابل 24/0±68/0، P<001/0)، و سطح IL-17 سرم (40/14±22/38 در مقابل 68/11±38/24، 002/0P=) و سطح IL-23 سرم (40/17±77/51 در مقابل 46/12±16/32 و P<001/0).