بررسی ارتباط میزان بیان miR-361 و ژن های ATAD1 و HOMER1 با بیماری آلزایمر دیررس

Abstract

بیماری آلزایمر (AD) یک بیماری نورودژنریتیو است که شیوع آن در سطح جهان رو به افزایش است. شواهد جدیدی به این امکان اشاره دارند که مسیر سیگنال دهی گلوتاماترژیکی متحمل تغییرات بیماری زایی می‌شود. ژن های ATAD1 و HOMER1 از جمله ی ژن هایی هستند که در فرآیند تنظیم بیان گیرنده های AMPARs نقش مهم و حیاتی بازی می کنند. ما از روش های بیوانفورماتیکی و تجربی در این تحقیق استفاده کردیم تا ارتباط میان ATAD1 ، HOMER1 و has-miR-361 را با بیماری زایی AD و ظرفیت آن ها به عنوان بیومارکرهای محیطی مرتبط با پاسخ التهابی غیر عادی در AD، مورد بررسی قرار دهیم. مواد و روش ها: با استفاده از دیتابیس های miRTarBase و miRWalk که miRNA های معتبر ارائه می دهند miR-361 به عنوان یک miRNA که ژن های ATAD1 و HOMER1 را هدف قرار می دهد انتخاب شد. از دیتابیس جامع بیان ژنی شامل دو مجموعه دادة ریزآرایه‌ای ، اطلاعات مربوط به mRNAها (GSE106241) و miRNAهای (GSE157239) افراد مبتلا به AD و کنترل های مربوطه دریافت شدند. با استفاده از نرم افزار R تفاوت بیان میان mRNA ها و miRNA ها مشخص شد. از میان نتایج حاصل بیان ژن های مورد نظر با هم سنجیده و نمودار های همبستگی بیانی در بافت مغز بیماران نسبت به افراد کنترل سالم رسم شد. تکنیک واکنش زنجیره‌ای پلیمراز کمّی برای بررسی بیان ATAD1/HOMER1/has-miR-361 در خون محیطی ۵۰ بیمار AD و 50 کنترل استفاده شد. یافته ها: نتایج حاصل از ارزیابی بیوانفورماتیکی نشان داد که ATAD1 به عنوان کنترل کننده اندوسیتوز گیرنده های AMPA درCNS، در نمونه‌های بافت قشر گیجگاهی (TC) کاهش بیان نشان داده است. به علاوه، در نمونه‌های خون محیطی افراد مبتلا به AD و کنترل‌های نرمال، هیچ تغییر بیان معناداری در الگو‌های بیان ATAD1 پیدا نکردیم. معلوم شد که بیان HOMER1 در خون محیطی بیماران AD تفاوت معناداری با کنترل های سالم نداشته است، برخلاف بافت TC که در آن نشان داده شده بود که بیان پایینی دارد. متوجه مقادیر کم‌تر hsa-miR-361-5p در نمونه‌های خون محیطی بیماران AD در مقایسه با افراد کنترل شدیم، همان گونه که در مورد TC بود. در نهایت، نشان داده شد که hsa-miR-361-5p، بر اساس ارزیابی منحنی مشخصه عملکرد سیستم (ROC)، در شناسایی بیماران AD از کنترل‌های سالم مؤثرند.