بررسی ارتباط پاسخ بافتی تومور اولیه و وضعیت گره لنفاوی بعد از درمان نئواجونت در سرطان رکتوم

Abstract

سرطان کولورکتال سومین نئوپلازی بدخیم در دنیا و چهارمین سرطان شایع در ایران می باشد. چندین ریسک فاکتور شامل ژنتیک، سن، مصرف سیگار و رژیم غذایی در ابتلا به سرطان رکتوم نقش دارند. درمان استاندارد برای بیماران مبتلا به سرطان رکتوم با موارد پیشرفته موضعی (stage II, III)، جراحی به روش APR یا LAR، کمورادیوتراپی قبل از عمل (درمان نئواجونت) و یا بعد از عمل (درمان اجونت) می باشد که درمان نئواجونت بعلت بهتر بودن نتیجه عملکردی، تحمل بهتر بیمار و نیز پاسخ پاتولوژیک بهتر درمان ارجح می باشد. کمورادیوتراپی نئواجونت ممکن است مرحله پاتولوژیکی T و N را با کاهش عمق تهاجم تومور و ایجاد نابودی کامل سلول های بدخیم دیواره رکتوم و گره های لنفی پری رکتال تغییر دهد. لذا مطالعه حاضر با هدف بررسی ارتباط پاسخ بافتی تومور اولیه و وضعیت گره لنفی بعد از درمان نئواجونت در سرطان رکتوم انجام گرفت تا نتایج تحقیق در اختیار محققین و پزشکان ایرانی قرار گیرد. مواد و روش کار: مطالعه حاضر یک مطالعه مقطعی تحلیلی است. در این مطالعه داده¬های حاصل از پرونده بیماران مبتلا به سرطان رکتوم پذیرش شده از تاریخ 15 فروردین سال 1397 لغایت 15 فروردین سال 1399 بصورت تمام شماری استخراج و در بیماران واجد شرایط مطالعه، داده¬های مربوط به صفات سن، جنسیت، دوز کلی رادیوتراپی، داروهای مورد استفاده در شیمی درمانی، تمایز تومور، تهاجم عروقی لنفی و تهاجم عصبی و مرحله بندی TNM قبل و بعد از درمان نئواجونت با استفاده از نرم¬افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت.