بررسی تاثیر وارنیکیلین بر اختلالات شناختی، التهاب، آپوپتوز، فاکتورهای نوروتروفیک و دینامیک سیناپسی در مدل ایسکمی فتوترومبوتوز در ناحیه میانی قشر پره فرونتال موش های BALB/c

Abstract

مقدمه: این مطالعه با هدف بررسی اثر وابسته به دوز وارنیکلین به عنوان آگونیست گیرنده های نیکوتینی استیل کولینی و یک عامل محافظت کننده سیستم عصبی بر اختلالات شناختی، التهاب، آپوپتوز و دینامیک سیناپسی در مدل ایسکمی فتوترومبوز در ناحیه میانی قشر پره فرونتال موش های نر BALB/c صورت گرفت. مواد و روش¬ها: 72 سر موش نر بالغ نژاد BALB/c به گروه های کنترل، شم و دریافت کننده ایسکمی فوتوترومبوز در ناحیه mPFC تقسیم شدند. گروه های کنترل و شم نرمال سالین را به مدت 14 روز دریافت کردند. همچنین گروه های ایسکمیک نرمال سالین با دوز ml/kg2 یا وارنیکلین با دوزهای mg/kg 3 و 1، 1/0 را به مدت 14 روز به صورت خوراکی از طریق گاواژ دریافت کردند. رفتارهای شبه اضطرابی حیوانات از طریق تست های میدان باز و ماز مرتفع بعلاوه ای شکل بررسی شد. تست های ماز آبی موریس و شناسایی شی جدید برای بررسی حافظه فضایی و اپی زودیک در حیوانات استفاده شدند. سطوح فاکتورهای التهابی (IL-1β, TNF-α)، فاکتورهای آپوپتوتیک (Bax, caspase3, BCL-2) و پروتئین های سیناپسی (SYP, PSD-95, GAP- 43) توسط روش وسترن بلات اندازه گیری شدند. سطح فاکتور نوروتروفیک BDNF توسط روش الایزا بررسی شد. همچنین از روش رنگ آمیزی H&E برای ارزیابی آسیب بافتی استفاده شد. نتایج: بر طبق نتایج ما وارنیکلین mg/kg) 3) در موش‌های دچارایسکمی در ناحیه mPFC، سطوح IL-1β، TNF-α، Bax و caspase3 را کاهش داد. همچنین، سطوح BCL-2، BDNF، SYP، PSD-95 و GAP-43 را افزایش داد و اختلال حافظه و رفتارهای شبه اضطرابی را بهبود بخشید. نتیجه¬گیری: یافته¬های این تحقیق نشان داد که وارنیکلینmg/kg) 3) احتمالا از طریق کاهش فاکتورهای التهابی و آپوپتوزی و همچنین بهبود دینامیک سیناپسی و افزایش فاکتور نوروتروفیک نقش حفاظتی در برابر اختلالات شناختی ناشی از ایسکمی ناحیه mPFC دارد.