تاثیر پیلینگ با آداپالن و آداپالن به همراه لاکتیک اسید ۸۸ درصد در درمان آکنه

Abstract

امروزه، پروسه های پیلینگ سطحی شیمیایی به طور گسترده ای در درمان آکنه ولگاریس فعال و به صورت روزانه در پروسه های ساده درماتولوژی توسط جراحان زیبایی یا درماتولوژیست ها به عنوان انتخاب های درمانی اولیه مورد استفاده قرار می گیرند. مواد سطحی شیمیایی پیلینگ در پوست برای حذف لایه شاخی و نیز بهبود ساخت کلاژن مورد استفاده قرار می گیرند. هدف از مطالعه حاضر، مقایسه اثر درمانی آداپالن و آداپالن با peeling لاکتیک اسید ۸۸ درصد و مقایسه با گلیکولیک اسید ۷۰ درصد در درمان آکنه ولگاریس فعال در آذربایجان شرقی می باشد. مواد و روش ها: در این مطالعه از بیماران مراجعه کننده به درمانگاه پوست بیمارستان سینا که با شکایت ضایعات پوستی مراجعه کرده و تشخیص آکنه ولگاریس فعال برای آن ها قطعی شده است تعداد ۴۵ بیمار بر اساس معیارهای ورود و خروج مطالعه مورد بررسی قرار گرفتند. به سه گروه A و B (به عنوان گروه مورد) و گروه C (به عنوان گروه شاهد) تقسیم شدند. به هر سه گروه ژل آداپالن موضعی به عنوان درمان پایه تجویز شد. گروه A علاوه بر ژل آداپالن، پیلینگ لاکتیک اسید ۸۸ درصد و گروه B نیز علاوه بر ژل آداپالن، پیلینگ گلیکولیک اسید ۷۰ درصد اضافه شد. گروه C نیز به عنوان گروه شاهد تنها ژل آداپلن دریافت کرد. مداخله در ابتدای مطالعه، و تا ۳ ماه هر ماه یکبار برای بیماران انجام شد و نتایج درمان در پایان ماه سوم بررسی گردید. یافته ها: میانگین سن بیماران ۲۶/۳ ± ۱۲/۳۴ سال بود. از نظر توزیع جنسیتی، ۱۵ بیمار (۳/۳۳ درصد) مذکر و ۳۰ بیمار (۷/۶۶ درصد) مونث بودند. در هر سه گروه مطالعه شدت آکنه (ضایعات پاپول و پوسچول) به طور معنی داری پس از ۳ ماه از درمان کاهش پیدا کرده است. میزان کاهش شدت آکنه در گروه پیلینگ LA و GA به طور معنی داری در مقایسه با گروه کنترل بالاتر بوده است. میزان رضایتمندی بیماران در گروه های پیلینگ LA و GA به طور معنی داری در مقایسه با گروه کنترل بالاتر بوده است. همچنین در هیچکدام از بیماران عارضه جانبی مشاهده نشد.