بررسی ارزش تشخیصی میزان آیریزین پلاسما در آپاندیسیت حاد کودکان

Abstract

آپاندیسیت حاد شایع ترین علت شناخته شده شکم دردهایی است که نیاز به یک مداخله فوری جراحی دارد که در آن آپاندیس سریعاً برداشته میشود. میزان بروز آن در طول زندگی بین 7 تا 9 درصد برآورد می شود. تشخیص آپاندیسیت در کودکان چالش برانگیز بوده و از اهمیت ویژه ای برخوردار است و امروزه نشان داده شده است که بهتر است آپاندیسیت های ساده در کودکان را با روش های غیر جراحی درمان کرد. پزشکان همواره در کنار شرح حال، سابقه، معاینات بالینی، سیستم های امتیاز دهی بالینی و مطالعات تصویر برداری، در یافته های آزمایشگاهی به دنبال بیومارکری با صحت تشخیصی بالا بوده اند و اخیراً در پزشکی دقت گرا مولکول های پروتئینی جدیدی برای این منظور مورد ارزیابی قرار گرفته اند که یکی از مهمترین آنها، میوکاین آیریزین است که طیف وسیعی از عملکرد های آن در سال های اخیر مورد بررسی قرار گرفته است. ما نیز در این مطالعه ارزش تشخیص آیریزین در تشخیص آپاندیسیت حاد و افتراق آن از شکم درد های غیر اختصاصی را مورد ارزیابی قرار دادیم. مواد و روش ها: در این مطالعه کودکان 2 تا 14 ساله مشکوک به آپاندیسیت حاد مراجعه کننده به مرکز اورژانس بیمارستان آموزشی درمانی کودکان تبریز در زمستان 1399 و بهار 1401 مورد بررسی قرار گرفتند. سنجش آیریزین به روش الایزا بوده است. اسلاید های حاصل از پروسس نمونه های آپاندکتومی بیماران با هماتوکسیلین-ائوزین رنگ آمیزی شده و توسط میکروسکوپ نوری مطالعه شدند. تحلیل های آماری با استفاده از نرم افزار SPSS صورت گرفته است.

نتایج: از میان 90 کودک ورود یافته به این مطالعه 54 نفر پسر و 36 نفر دختر بودند. از میان موارد مشکوک به آپاندیسیت ورود یافته به مطالعه، 60 مورد در حقیقت تشخیص قطعی آپاندیسیت داشتند که تشخیص آنها از طریق بررسی آسیب شناسی نمونه های آپاندکتومی ایشان مسجل گردید. 30 مورد نیز با تشخیص شکم درد غیر اختصاصی از بخش جراحی کودکان مرخص گردیدند. سطح پلاسمایی آیریزین در این دو گروه با با P کمتر از 001/0 تفاوت معنی داری با هم داشت. طبق تحلیل انجام گرفته مشخص شد که منحنی راک در بهترین حالت با در نظر گرفتن نقطه برش برابر با 07/7 نانوگرم در میلی لیتر برای آیریزین، حساسیت 82 و ویژگی 83 درصدی را به دست داده و مساحت زیر منحنی برابر 88/0 می باشد.