بررسی اثر ضد باکتری و ضد بیوفیلمی عصاره روغنی علف چای بر پاتوژن های شایع ایجاد کننده پریودنتیت

Abstract

اهداف: برای درمان موارد پریودنتیت به صورت رایج از آنتی بیوتیک ها استفاده میگردد. عوارض متعدد داروهای سنتتیک و نیز گسترش مقاومت دارویی موجب تمایل به مواد ضدمیکروبی با منشاً طبیعی مثل گیاهان شده است. در این مطالعه به بررسی اثر ضد باکتریایی و ضد بیوفیلمی عصاره روغنی علف چای بر پاتوژن های شایع ایجاد کننده پریودنتیت پرداختیم. روش ها و مواد: در این کار تحقیقی که یک مطالعه آزمایشگاهی میباشد؛ عصاره روغنی علف چای محصول شرکت Keroya به صورت آماده تهیه و خریداری شد. از روش های دیسک دیفیوژن، تعیین حداقل غلظت مهار کنندگی (MIC) و حداقل غلظت کشندگی (MBC) برای تعیین اثرات ضدمیکروبی استفاده شد. برای تعیین اثرات ضد بیوفیلمی ابتدا میزان تشکیل بیوفیلم های باکتریایی با روش میکروتیتر پلیت تعیین و سپس با تعیین حداقل غلظت مهار کننده بیوفیلم (MBIC) اثرات ضد بیوفیلمی تعیین شد. نتایج به صورت شاخص های توصیفی گزارش شد. برای بررسی نرمال بودن واحد ها از آزمون شاپیرو ویلک استفاده شد. به منظور مقایسه MIC و MBC بین دو گروه کنترل و مداخله از آزمون ناپارامتری من ویتنی و برای مقایسه همزمان گروهها در آن ها از آزمون ناپارامتری کروسکال والیس استفاده شد. همچنین برای مقایسه قطر هاله عدم رشد و توانایی تشکیل بیوفیلم و MBIC بین گروه ها از آزمون ناپارامتری کروسکال والیس استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS نسخه 25 استفاده شد. مقدار احتمال کمتر از 05/0 به عنوان سطح معنی داری در نظر گرفته شد. یافته ها: بررسی اثر ضد میکروبی عصاره خالص، عصاره 50% و دیسک های آنتی بیوتیکی, نشان داد عصاره خالص و عصاره 50% هر دو دارای اثرات ضد میکروبی بودند. در مقایسه اثر عصاره روغنی علف چای بین گروه مطالعه و گروه کنترل (که تنها از آنتی بیوتیک استفاده کرده بودند)، نتایج ما نشان داد که تفاوت معناداری بین دو گروه وجود ندارد و این گیاه موثر واقع شده است. مقادیر MIC، MBC و MBIC برای باکتری استافیلوکوکوس اورئوس به ترتیب 64، 256 و512 میکروگرم بر میلی لیتر؛ برای باکتری استرپتوکوکوس موتانس به ترتیب 128، 256 و 512 میکروگرم بر میلی لیتر، برای باکتری اشریشیاکلی به ترتیب 256، 512 و 256 میکروگرم بر میلی لیتر؛ برای باکتری انتروکوکوس فکالیس به ترتیب 32، 128 و 512 میکروگرم بر میلی لیتر و برای باکتری پورفیروموناس ژنژوالیس به ترتیب 64، 128 و 256 میکروگرم بر میلی لیتر گزارش شد. نتیجه گیری: بر طبق نتایج ما این ماده اثرات ضد باکتری علیه باکتری های شایع در بیماری پریودنتیت دارد که میتواند مانع رشد باکتری، مانع ایجاد بیوفیلم و موجب باکتری زدایی شود. بزرگترین قطر هاله عدم رشد اطراف باکتری اشریشیاکلی و همچنین قوی ترین اثر مهارکننده رشد باکتریایی و باکتری زدایی در باکتری انتروکوکوس فکالیس مشاهده شد.