بررسی پیامد بیماران ترومایی با آسیب لگنی بستری شده در بخشهای غیر ارتوپدی

Abstract

شکستگی لگن یکی از آسیبهای نسبتا شایع در بیماران مولتیپ تروما می باشد که باعث پیامد ضعیف بیماران و افزایش احتمال مرگ و میر می گردد. هدف از این مطالعه بررسی بیماران با ترومای لگن همراه با آسیب سایر ارگانها که در بخش های غیر ارتوپدیک بستری می گردند بوده و اینکه سرنوشت این بیماران و پیامد آنها چه بوده و برای آسیب لگنی این بیماران چه اقداماتی صورت می گیرد می باشد. روش کار: تمامی بیماران مولتیپل ترومایی که در طی سال 3 سال به اورژانس بیمارستان امام رضا مراجعه نموده بودند به صورت تمام شماری وارد مطالعه شدند. بیمارانی که آسیب لگنی نداشتند، بیمارانی که به بیمارستان شهدا به عنوان سانتر ارتوپدی ارجاع شده اند، بیمارانی که به دلیل آسیب لگن در بخش ارتوپدی بیمارستان امام رضا (ع) بستری شده اند و بیمارانی که پرونده پزشکی آنان ناقص است از مطالعه خارج شدند.

نتایج: در این مطالعه، 68 بیمار وارد مطالعه شدند که میانگین سنی بیمارا38/17 ± 55/37 سال بود که جوان بودند. از این بیماران 49 نفر مرد (1/72%) و 19 نفر زن (9/27%) بود که نشان دهنده غالبیت مردان جامعه می باشد.شایعترین یافته در اورژانس برای این بیماران آسیب چند ارگان همزمان بود. در این بیماران شایعترین یافته در شکم بیماران بوده و به نوعی نیازمند بستری در سرویس جراحی بوده است. 63 بیمار با بهبودی کامل یا نسبی از بیمارستان مرخص شده اند 4 بیمار فوت نموده و 1 بیمار به درخواست همراهان بیمار، به استان دیگری منتقل شده است. از 4 بیماری که فوت نموده است، 1 بیمار به دلیل شوک هموراژیک (خونریزی) ناشی از لگن ناپایدار (خورد شده)، 1 نفر به دلیل پریتونیت و 2 نفر به دلیل نارسایی چند ارگان فوت نمودند.