Show simple item record

dc.contributor.authorعباسزاده, سینا
dc.date.accessioned2022-12-05T08:53:47Z
dc.date.available2022-12-05T08:53:47Z
dc.date.issued1401en_US
dc.identifier.urihttps://dspace.tbzmed.ac.ir:443/xmlui/handle/123456789/67804
dc.description.abstractمقاومت سلول های لوسمیک نسبت به آپوپتوز از مهمترین مشکلات موجود در درمان انواع لوسمی ها محسوب می شود. انواع داروهای شیمی درمانی نظیر دوکسوروبیسین به صورت روتین در درمان لوسمی ها نظیر لوسمی لنفوسیتی مزمن (CLL) استفاده شده اند که متاسفانه با کارایی پایینی همراه بوده اند. بنابراین،یکی از راههایی که می توان با استفاده از آن به درمان لوسمی ها امیدوار ماند این است که راه های مقاومت به آپوپتوز در سلول های لوسمیک را مهار نمود. یکی از فاکتورهای مهمی که در مقاومت به آپوپتوز در سلول های بدخیم نقش مهمی ایفا می نماید، فاکتور BHRF1 می باشد که از لحاظ ساختاری همولوگ Bcl-2 بوده و منجر به مقاومت سلول های لوسمیک به مرگ برنامه ریزی شده سلولی می شود. بنابراین، در این مطالعه ما تصمیم گرفتیم با مهار بیان فاکتور BHRF1 در سلول های CLL، حساسیت آنها را به مرگ سلولی القا شده بواسطه دوکسوروبیسین کاهش دهیم. بدین منظور از نانوذرات بر پایه کیتوزان برای انتقال BHRF1 siRNA و دوکسوروبیسین به سلول های لوسمیک بهره بردیم. مواد و روش¬ها: در این مطالعه به منظور تحویل همزمان BHRF1 siRNA و دوکسوروبیسین به سلول های لوسمیک و نرمال از نانوذرات تری متیل کیتوزان پوشیده شده با کربوکسی متیل دکستران استفاده شد. برای مطالعه ساختار شیمیایی نانوکمپلکس های سنتز شده از تست های H1NMR و FTIR استفاده گردید. ویژگی های فیزیکو شیمیایی نانوذرات نیز با دستگاه DLS ارزیابی شد. میکروسکوپ SEM نیز برای مطالعه مورفولوژی نانوذرات تولید شده استفاده گردید. همچنین، ورود نانوذرات به داخل سلول های لوسمیک بوسیله میکروسکوپ کونفوکال و فلوسایتومتری بررسی شد. ارزیابی سمیت نانوذرات بارگیری شده با مولکول¬های siRNA و دوکسوروبیسین نیز بوسیله تست MTT ارزیابی گردید. بیان ژن های مورد نظر نیز با استفاده از تکنینک Real-time PCR بررسی گردید. همچنین از روش فلوسایتومتری برای بررسی آپوپتوز در سلول های لوسمیک و نرمال استفاده گردید. یافته ها : بررسی فیزیکوشیمیایی نانوذرات تولید شده نشان داد که آنها اندازه ای در حدود 105، پتانسیل زتای 18 و 0/2 PDI < و می توانستند بخوبی siRNA و دوکسوروبیسین را بارگیری کرده و به سلول های بدخیم تحوبل دهند. بررسی سمیت سلولی نشان داد که نانوذرات سمیت چندانی بر روی سلول ها ندارند درحالیکه نانوذرات بارگیری شده با siRNA و دوکسوروبیسین به صورت معناداری موجب مرگ سلول ها می شدند. علاوه بر اینْ تحویل همزمان BHRF1 siRNA و دوکسوروبیسین به سلول ها موجب القای آپوپتوز در سلول ها شد. القای آپوپتوز در سلول ها منجر به افزایش بیان Bax و کاهش بیان Bcl-2 نیز گردید.en_US
dc.language.isofaen_US
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی تبریز، دانشکده پزشکیen_US
dc.subjectلوسمی لنفوسیتی مزمنen_US
dc.subjectنانوذرهen_US
dc.subjectدوکسوروبیسینen_US
dc.subjectBHRF1en_US
dc.subjectsiRNAen_US
dc.titleبررسی سرکوب بیان ژن BHRF1 به منظور افزایش اثرات آپوپتوتیک داروی Doxorubicin در لوسمی لنفوبلاستیک مزمنen_US
dc.typeThesisen_US
dc.contributor.supervisorجدیدی نیارق, فرهاد
dc.contributor.supervisorقلم فرسا, قاسم
dc.identifier.docno6010668en_US
dc.identifier.callno10668en_US
dc.description.disciplineپزشکیen_US
dc.description.degreeدکترای عمومیen_US


Files in this item

Thumbnail

This item appears in the following Collection(s)

Show simple item record