تهیه و مقایسه قابلیت نفوذ روده ای نانوذرات لیپیدی جامد حاوی لورازپام

Abstract

مقدمه: لورازپام داروی انتخابی برای کنترل و درمان صرع پایدار میباشد ولی به دلیل محلولیت آبی کم و ناپایداری در محلول های آبی فرمولاسیون این دارو به شکل محلول در آب وجود ندارد و فرمولاسیون تزریقی این دارو نیز به دلیل وجود مواد جانبی عوارض جدی را به همراه دارد و همچنین امکان استفاده از اشکال تزریقی همواره میسر نیست بنابراین تهیه و بهینه سازی یک فرمولاسیون جایگزین لازم به نظر می رسد. علاوه بر این، تجویز خوراکی داروها به دلیل سهولت استفاده و همکاری و تحمل بیشتر توسط بیماران به عنوان بهترین راه تجویز داروهای روزانه در بیماری های مزمن مطرح است.هدف:تهیه و بررسی قابلیت نفوذ روده‌ای لورازپام از انواع نانوذرات لیپیدی جامد .روش کار و مواد: جهت تهیه نانوذرات لیپیدی جامد لورازپام از روش امولسیفیکاسیون- اولتراسونیکاسیون استفاده شد، که از سه نوع لیپید (پرسیرول، گلیسرومونو) و سه نوع سورفکتانت (بریج56 وتوئین80 و میرج52) استفاده گردید. جهت تهیه NLC از روش امولسیفیکاسیون استفاده شد، که از دو نوع لیپید ( میگلیول 812و گلیسرومونو ) و دو نوع سورفکتانت (بریج 56و میرج52) استفاده گردید. جهت اندازه‌گیری قابلیت نفوذ روده‌ای از روش SPIP استفاده ‌شد. در این روش پس از کانولاسیون ژژنوم روده رت، دارو با سرعت ثابت وارد روده شده و با مقایسه غلظت تصحیح شده خروجی به غلظت ورودی دارو، میزان قابلیت نفوذ روده‌ای (Peff) محاسبه گردید. یافته‌ها: مقدار عددی قابلیت نفوذپذیری روده ای(Peff) برای داروی لورازپام خالص و نانوذرات لیپیدی SLN7و SLN8وNLC3 با غلظت‌ 8/55 میکروگرم بر میلی لیتر به ترتیب (7.18×〖10〗^(-4 )±1.61×〖10〗^(-4) ) ، (5.57×〖10〗^(-4 )±1.37×〖10〗^(-4) ) ، (2.98×〖10〗^(-4 )±.41×〖10〗^(-4) ) ، (.71×〖10〗^(-4 )±.13×〖10〗^(-4) ) سانتی متر بر ثانیه محاسبه شد. نتیجه‌گیری: قابلیت نفوذ روده‌ای لورازپام در صورت استفاده از نانوذرات لیپیدی جامد افزایش می‌یابد. این تغییرات بیانگر بهبود نفوذپذیری خوراکی لورازپام در نتیجه انکپسولاسیون دارو در نانوذرات لیپیدی جامد می‌باشد.