اثر متیل نیکوتینامیدو وانیلیک اسید خوراکیبر تولید تستسترون و عملکرد انسولین در بافتهای چربی و تخمدان موش صحرایی مدل سندرم تخمدان پلی کیستیک

Abstract

سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS)، به عنوان یک اختلال رایج اندوکرینی، معمولا با هایپرآندروژنیسم، مقاومت به انسولین، مشکلات تخمک گذاری و ناباروری همراه است.. در این مطالعه، تاثیرات وانیلیک اسید و متیل نیکوتینامید بر اختلالات متابولیکی و اندوکرینی حاصله در بافت های تخمدان و چربی موش های مدل PCOS مورد ارزیابی قرار گرفته است. مواد و روش ها: در این مطالعه، 24موش به مدت پنج هفته از طریق گاواژ دهانی، لتروزول (5/1 میلیگرم/کیلوگرم وزن بدن) دریافت کردند. سپس، گروه هایمورد آزمایش با فاکتور های درمانی متفورمین، متیل نیکوتینامید و وانیلیک اسید به مدت 30 روز از طریق گاواژ دهانی مورد درمان قرار گرفتند. بعد از اتمام درمان و بیهوشی ، بافت های چربی و تخمدان برای مطالعات بعدی در 80 - درجه فریز شدند. یافته ها:نتایج ما نشان داد که متیل نیکوتینامید و وانیلیک اسید سطوح سرمی تستسترون و بیان ژن CYP17A1 را کاهش دادند. همچنین، متیل نیکوتینامید و وانیلیک اسید بیان ژن ویسفاتین را به ترتیب در بافت های چربی و تخمدان کاهش دادند. علاوتا، وانیلیک اسید بطور معناداری سطوح سرمی گلوکز و تری گلیسیرید را کاهش داد. لازم به ذکر است که تمامی فاکتور های درمانی بطور موفقیت آمیزی AMPK را فعال کردند.