بررسی دقت روش های مختلف تعیین میدلاین دندانی فک بالا

Abstract

زمینه و هدف: هدف از این مطالعه بررسی دقت روش‌های مختلف شامل روش فوتوگرافی، روش تهیه ی کست و روش گلد استاندارد تعیین میدلاین دندانی فک بالا نسبت به صورت می باشد.

مواد و روش اجرا: در این مطالعه توصیفی-تحلیلی، جمعیت مورد مطالعه 70 بیمار مراجعه کننده به دانشکده دندانپزشکی تبریز می‌باشند. در تمام بیماران بعد از دریافت رضایت آگاهانه، میدلاین دندانی به روش فوتوگرافی فرونتال حین لبخند، امتداد میدپالاتال رافه در کست فک بالا و روش گلد استاندراد تعیین شد.روش گلد استاندارد روشی است که طی ارزیابی بالینی میدلاین صورت به صورت ذهنی تعیین می شود و میدلاین دندانی نسبت به آن مقایسه می شود.اطلاعات حاصل از این مطالعه با استفاده از آزمون آماری خی دو و سطح آماری 05/0 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

یافته ها: بر اساس نتایج روش های فوتوگرافی، کست و گلد استاندارد بترتیب 7/35، 3/54 و 1/47 درصد جمعیت مطالعه شده دارای انطباق میدلاین دندانی با میدلاین صورت می باشند. همچنین، بیشترین انحراف بین 5/0 الی یک میلیمتر به سمت چپ می باشد که در روش های فوتوگرافی، کست و گلد استاندارد بترتیب 3/34، 9/22 و 5/28 درصد جمعیت مطالعه شده می باشد. در مقایسه با روش گلد استاندارد، روش فوتوگرافی در 84 درصد موارد و روش کست در 70 درصد موارد محل میدلاین را به درستی تشخیص داده است و این دو روش با روش گلد استاندارد تفاوت معناداری نداشتند (05/0p-value>). بررسی نتایج دو متخصص با داوری متخصص سوم نشان داد که اختلاف معناداری بین تشخیص دو متخصص وجود ندارد و میدلاین را به درستی تشخیص داده اند (05/0p-value>).

نتایج: در مقایسه با روش گلد استاندارد، تشخیص محل میدلاین با روش فوتوگرافی و روش کست تفاوت معناداری نداشتند بنابراین، با توجه به آسان بودن و نیاز نداشتن به مواد و وسایل روش گلد استاندارد به دو روش دیگر ارجحیت دارد. از طرف دیگر در مواردی که دسترسی به بیمار سخت است میتوان بدون نیاز به حضور بیمار به وسیله ی کست یا فوتوگرافی فرونتال میدلاین دندانی بیمار را با دقت مطلوبی تعیین کرد.