بررسی اثر سوپرناتانت سلول‌های بنیادی عصبی برتغییرات حجم بخشهای مختلف هیپوکامپ در مدل بیماری آلزایمر

Abstract

بیماری آلزایمر یک بیماری تخریب عصبی پیشرونده است که اختلال در یادگیری و حافظه از علائم بالینی اصلی آن می باشد. هیپوکامپ، مرکز تشکیل حافظه، جزء اولین نواحی درگیر در پاتولوژی بیماری آلزایمر است و در اثر این بیماری دچار آتروفی میشود. طبق مطالعات گذشته مشخص شده که فاکتور های نوروتروفیک می توانند باعث نورونزایی و بهبود اعمال شناختی از قبیل یادگیری و حافظه شوند. بنابراین در این تحقیق سعی شد که اثر سوپرناتانت سلولهای بنیادی عصبی بر تغییرات حجم و بازسازی هیپوکامپ در مدل بیماری آلزایمر بررسی شود. مواد و روشها: در مطالعه حاضر30 راس موش سوری نر بالغ به سه گروه کنترل، گروه (آلزایمر و PBS) و گروه ( آلزایمر و سوپرناتانت) تقسیم شدند. در گروههای آلزایمر، 21 روز پس از تزریق درون بطنی پروتئین آمیلویید بتا 1-42 مدل بیماری با استفاده از دستگاه شاتل باکس و تست رفتاری تایید شد. سپس سوپرناتانت و PBS جهت تیمار به گروه ها تزریق شد و پس از 35 روز مغز موش ها تشریح شده و هیپوکامپ موشها جدا شد و پس از پردازش بافتی و رنگ آمیزی کرزیل ویوله و تهیه مقاطع سریال، با استفاده از اصل کاوالیری و روشهای استریولوژی برای بررسی تغییرات حجم کل هیپوکامپ و حجم مطلق بخشهای آن به کار گرفته شدند. نتایج: نتایج نشان داد که آمیلوئید بتا باعث کاهش شاخصهای مربوطه به یادگیری و حافظه گردید و مدل شبیه بیماری آلزایمر تایید شد. در گروه (آلزایمر و PBS)، حجم کل هیپوکامپ و حجم مطلق بخشهای شکنج دندانه ای , CA1,CA2, CA3 به طور معنی داری کاهش یافت. تزریق سوپرناتانت سلولهای بنیادی عصبی باعث افزایش حجم کل هیپوکامپ و حجم مطلق بخشهای شکنج دندانه ای و CA1, CA3 گردید. ولی در حجم مطلق ناحیه CA2تغییر قابل ملاحظه ای از نظر آماری دیده نشد.