فاکتورهای پیش گویی¬کننده آمپیم در پلورال افیوژن¬های پاراپنومونیک بستری¬شده در بیمارستان کودکان تبریز

Abstract

عفونت¬های حاد تنفسی شایع ترین بیماری دوران کودکی با ۵۰ درصد کل بیماری¬ها در زیر ۵ سال و ۳۰ درصد در گروه¬های سنی ۱۲-۵ سال است که اکثر مجاری تنفسی فوقانی را درگیرکرده اما در ۵ درصد موارد مجاری تنفسی تحتانی را درگیر می¬نماید که منجر به بیماری¬های جدی به ویژه پنومونی باکتریال می¬شود. آمپیما به عنوان عارضه ی پنومونی باکتریایی با توجه به موربیدیتی و مورتالیتی قابل توجه آن در کودکان، از اهمیت ویژه ای برخوردار است. لذا هدف از مطالعه حاضر، بررسی فاکتورهای پیش بینی کننده بروز آمپیما در کودکان مبتلا به پاراپنومونیک پلورال افیوژن بود. روش بررسی: در این مطالعه مقطعی گذشته نگر، تمام کودکان زیر 14 سال مبتلا به پاراپنومونیک پلورال افیوژن مرتبط به پنومونی اکتسابی از جامعه (CAP) ، که در فاصله زمانی مارس 2016 تا مارس 2020 (4 سال) در بیمارستان کودکان تبریز ، ایران بستری شده بودند، انتخاب و وارد مطالعه شدند. نتایج: در این مطالعه تعداد 114 کودک در دامنه سنی یک ماه تا 166 ماه (13 سالگی) مورد بررسی قرار گرفتند. میانگین و انحراف معیار سن آنها 99/37 ± 17/50 ماه بود. تعداد 55 نفر (2/48 درصد) از آنها پسر و59 نفر(8/51 درصد) هم دختر بودند. آمپیما در در 47 نفر (2%/41) از 114 کودک بستری به دلیل پاراپنومونیک پلورال افیوژن، تشخیص داده شد. درآنالیز رگرسیون لجستیک، سابقه مصرف ایبوپروفن (02/0 (p =، داشتن تاکی پنه (01/0 = P) و لکوسیتوز (003/0 = P) بر بروز آمپیما تاثیر معنی داری داشتند.