اثر دومینانسی کرونری بر عاقبت بالینی در بیماران با انفارکتوس حاد قدامی میوکارد که تحت آنژيوپلاستی اولیه قرار گرفتهاند
Abstract
در حال حاضر مطالعات اندکی در پیرامون اثرات دومینانسی کرونری در بیماران با انفارکتوس حاد قدامی (به عنوان یک گروه مجزا) که تحت درمان با آنژیوپلاستی اولیه قرار گرفتهاند، وجود دارد. این مطالعه، به ارتباط بین دومینانسی عروق کرونری با عواقب حین بستری و طولانی مدت بیماران با انفارکتوس حاد قدامی که تحت درمان با آنژیوپلاستی اولیه قرار گرفتهاند، می پردازد.
روش کار: تمامی بیمارانی که با انفارکتوس حاد قدامی، در بازه ی زمانی فروردین 1393 تا اسفند 1397 در مرکز قلب مدنی در شمال غربی ایران تحت آنژیوپلاستی اولیه قرار گرفتند، وارد این مطالعه شدند. بیماران بر اساس یافته های آنژیوگرافی کرونری انجام شده طبقه بندی شدند؛ گروه بیماران با آناتومی کرونری right dominant یا codominant و گروه بیماران با آناتومی کرونری Left dominant و با انجام روشهای آماری، اثر مستقل دومینانسی بر روی مرگومیر بیماران بررسی شد.
یافتهها: در مجموع 814 بیمار با انفارکتوس حاد قدامی (با میانگین سنی 60.12 سال که 80.2 آنها مرد بودهاند) در این مطالعه مورد ارزیابی قرار گرفتند. از این میان 624 بیمار (76.66%) right dominant، 124 بیمار (15.23%) left dominant و 66 بیمار (8.11%)
codominantبودهاند. بیماران left dominant، سطح هموگلوبین پایینتر، کراتینین سرمی بالاتر و میزان بستری بالاتر همراه با Killip class بالای 2، داشتند. همچنین ادم ریوی، شوک کاردیوژنیک و افزایش سطح بیومارکرها در گروه بیماران با دومینانسی چپ، بیشتر مشاهده شد. بعلاوه رزولوشن قطعه ی ST بیش از 50%، در این گروه کمتر اتفاق افتاد. در آنالیز چند متغیره، تنها پیشگوییکنندهی مستقل برای مرگ و میر درون بیمارستانی، Killip کلاس بالای 2 بوده است.